Koniec imprezy: Plan bardzo angielskiej rewolucji

Opinie czytelników

Recenzje książki prezentują wyraźny kontrast między negatywną krytyką a neutralnym poparciem, podkreślając znaczące różnice zdań co do jej treści i wartości. Jeden z recenzentów twierdzi, że książka służy jedynie jako przykrywka dla głębszych kwestii demokratycznej korupcji, w szczególności pod wpływem interesów wielkiego biznesu. Druga recenzja, choć krótka, wskazuje na zadowolenie z książki, ponieważ spełniła ona ich oczekiwania.

Książka spełnia oczekiwania niektórych czytelników, wskazując, że może zaspokoić podstawowe potrzeby informacyjne lub tematyczne.

Wielu czytelników uważa, że książka jest nużącą lekturą, pozbawioną prawdziwych rozwiązań kryzysu demokracji i sugeruje, że tylko utrwala istniejące problemy korupcji i wpływu wielkiego biznesu na politykę.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Party's Over: Blueprint for a Very English Revolution

Zawartość książki:

Rozważmy następujący paradoks: ponieważ przywódcy obu głównych brytyjskich partii politycznych podpisali się pod doktryną neokonserwatystów w sprawie Iraku, wszyscy inni w miejscu narodzin demokracji parlamentarnej zostali skutecznie pozbawieni praw wyborczych. Jednak jednym z uzasadnień dla rozmieszczenia sił brytyjskich w Iraku była chęć eksportu demokracji na Bliski Wschód.

Wygląda na to, że cesarz zgubił swoje szaty (patrz Gordon Graham's Case Against the Democratic State). Sądząc po braku dymisji ministrów w następstwie dochodzenia Butlera, Wielka Brytania nie jest już demokracją parlamentarną. Klasyczna doktryna solidarnej odpowiedzialności ministrów okazuje się fikcją, a werdykt lorda Hailshama o "wyborczej dyktaturze" jest lepszą oceną brytyjskiej konstytucji.

Z kolei niewybieralne organy, takie jak BBC, są obecnie znacznie bardziej odpowiedzialne za swoje działania. Przyczyną tego paradoksu jest monopolistyczna władza partii rządzącej, kontrolowanej przez premiera. Brytyjska partia polityczna zaczynała jako luźne stowarzyszenie podobnie myślących posłów.

Jednak w ostatnich latach ogon merdał psem - politycy nie mają teraz innego wyjścia, jak tylko wybrać, a następnie stanąć w szeregu za silnym liderem z charyzmą, aby wygrać wybory. Ta książka analizuje historyczne siły, które dały początek nowoczesnej partii politycznej i kwestionuje jej rolę w erze postideologicznej. Jeśli wszyscy podzielamy teraz liberalny konsensus rynkowy, to jaka jest funkcja partii? Partie w Ameryce są znacznie słabsze, więc książka rozważa argument Grahama Allena, aby naśladować amerykański system kontroli i równowagi, ale dochodzi do wniosku, że lepiej byłoby, gdybyśmy reinterpretowali naszą własną konstytucję bardziej dosłownie.

Kiedy kanclerz naprawdę był ministrem korony, każda pozycja w budżecie była skrupulatnie analizowana. Kluczem do zmian postulowanych w książce jest zastąpienie wiktoriańskiej urny wyborczej nowoczesnym systemem reprezentacji, opartym na zasadzie wyboru ławy przysięgłych.