Koniec duszpasterstwa młodzieży: Dlaczego rodzice tak naprawdę nie dbają o grupy młodzieżowe i co powinni z tym zrobić pracownicy młodzieżowi?

Opinie czytelników

Książka „Koniec duszpasterstwa młodzieży?” bada ewoluujący krajobraz duszpasterstwa młodzieży i kwestionuje obecne praktyki. Jest prezentowana w stylu parabolicznym, koncentrując się na głębszych kwestiach, a nie na praktycznych metodach „jak to zrobić”. Niektórzy recenzenci chwalili jej prowokujący do myślenia charakter i teologiczne spostrzeżenia, podczas gdy inni krytykowali jej długi styl narracji i brak praktycznych treści.

Książka jest postrzegana jako prowokująca do myślenia i istotna, oferująca głęboki wgląd w cel duszpasterstwa młodzieży oraz potrzebę radosnego i skoncentrowanego na społeczności podejścia. Łączy w sobie osobiste wywiady i teologiczne rozważania, dzięki czemu jest cenną lekturą dla duszpasterzy młodzieży, rodziców i przywódców kościelnych poszukujących nowych perspektyw.

Wielu recenzentów uznało książkę za zbyt długą i pozbawioną jasnych, praktycznych wskazówek. Styl narracji z obszernymi przypisami sprawił, że dla niektórych była ona trudna do zrozumienia. Krytycy zauważyli również brak rygorystycznych badań i głębi teologicznej, podczas gdy prowokacyjny tytuł został uznany przez niektórych za mylący, co doprowadziło do rozczarowania rzeczywistą treścią.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The End of Youth Ministry?: Why Parents Don't Really Care about Youth Groups and What Youth Workers Should Do about It

Zawartość książki:

Do czego właściwie służy duszpasterstwo młodzieży? I czy ma przyszłość? Andrew Root, wiodący naukowiec w dziedzinie duszpasterstwa młodzieży i teologii praktycznej, wyruszył w roczną podróż, aby odpowiedzieć na te pytania. W tej książce Root łączy innowacyjną pierwszoosobową fikcyjną narrację, aby zdiagnozować wyzwania stojące przed dzisiejszym kościołem i zaoferować nową wizję duszpasterstwa młodzieży w XXI wieku.

Książka ta, oparta na wywiadach przeprowadzonych przez Root z rodzicami, bada, w jaki sposób perspektywy rodziców dotyczące tego, co stanowi dobre życie, wpływają na duszpasterstwo młodzieży. W dzisiejszej kulturze duszpasterstwo młodzieży nie może konkurować ze sportem, przygotowaniem do testów i niezliczonymi innymi zajęciami, w których uczestniczą młodzi ludzie. Poprzez wyjątkową historię w stylu przypowieści, Root oferuje nowy sposób myślenia o celu duszpasterstwa młodzieży: nie szczęście, ale radość.

Radość to poczucie doświadczania dobra. Aby duszpasterstwo młodzieży było związane z radością, musi wyjść poza model grupy młodzieżowej i zmienić założenia dotyczące tego, jak tożsamość i szczęście są wyobrażane przez rodziców w amerykańskim społeczeństwie.