Konceptualizm w sztuce latynoamerykańskiej: Dydaktyka wyzwolenia

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 13 głosach.

Oryginalny tytuł:

Conceptualism in Latin American Art: Didactics of Liberation

Zawartość książki:

Konceptualizm odegrał inną rolę w sztuce latynoamerykańskiej w latach 60. i 70.

niż w Europie i Stanach Zjednoczonych, gdzie artyści konceptualistyczni starali się przede wszystkim zakwestionować prymat obiektu sztuki i instytucji sztuki, a także komercjalizację sztuki. Artyści latynoamerykańscy zwrócili się w stronę konceptualizmu jako narzędzia radykalnego kwestionowania samej natury sztuki, a także roli sztuki w reagowaniu na potrzeby społeczne i kryzysy w połączeniu z polityką, poezją i pedagogiką. Ze względu na ten charakterystyczny program, konceptualizm latynoamerykański musi być postrzegany i rozumiany jako coś własnego, a nie jako pochodna modeli euroamerykańskich.

W tej książce jeden z czołowych artystów konceptualnych Ameryki Łacińskiej, Luis Camnitzer, z pierwszej ręki przedstawia konceptualizm w sztuce latynoamerykańskiej. Umieszczając ewolucję konceptualizmu w historii Ameryki Łacińskiej, bada konceptualizm jako strategię, a nie styl, w kulturze latynoamerykańskiej.

Pokazuje, jak korzenie konceptualizmu sięgają początków XIX wieku w twórczości Simona Rodrigueza, nauczyciela Simona Bolivara. Następnie Camnitzer podąża za konceptualizmem do punktu, w którym sztuka skrzyżowała się z polityką, jak w przypadku argentyńskiej grupy Tucuman arde w 1968 roku, i gdzie polityka skrzyżowała się ze sztuką, jak w przypadku ruchu Tupamaro w Urugwaju w latach 60. i na początku lat 70.

XX wieku. Camnitzer kończy badając, w jaki sposób po 1970 roku konceptualistyczne manifestacje powróciły do bardziej konwencjonalnej sztuki i opisuje niektóre z konsekwencji, które nastąpiły, gdy sztuka ewoluowała od bycia narzędziem politycznym do tego, co nazywa się "sztuką polityczną".