Kompozycja bezpośrednia

Oryginalny tytuł:

Direct Compositionality

Zawartość książki:

Niniejsza książka analizuje hipotezę "bezpośredniej kompozycyjności", która wymaga, aby interpretacja semantyczna przebiegała w tandemie z kombinacją syntaktyczną.

Choć w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku dominował w semantyce formalnej pogląd, że bezpośrednia kompozycyjność jest możliwa, jej wykonalność pozostawała nierozstrzygnięta, a ostatnio dyskusja na temat tego, czy pogląd ten może zostać utrzymany, ustąpiła. Interakcja składnia-semantyka jest obecnie często postrzegana jako proces, w którym składnia buduje reprezentacje, które na abstrakcyjnym poziomie formy logicznej są wysyłane do interpretacji do komponentu semantyki wydziału językowego.

W pierwszej rozszerzonej dyskusji na temat hipotezy bezpośredniej kompozycyjności od dwudziestu lat, książka ta rozważa, czy jej porzucenie mogło być przedwczesne i czy w rzeczywistości bezpośrednia kompozycyjność nie jest w końcu prostszą i bardziej efektywną koncepcją gramatyki niż konwencjonalne ujęcie interfejsu składnia-semantyka w gramatyce generatywnej. Książka zawiera wypowiedzi z obu stron debaty, umiejscawia debatę w kontekście różnych teorii formalnych i opiera się na przykładach z różnych języków i szeregu zjawisk empirycznych.