Complete English Grammar Course: The Parts of Speech
Tworzeniu wielu angielskich gramatyk nie ma końca; i nie powinno być, dopóki teoretyczna nauka i rzeczywista praktyka nie zostaną szczęśliwiej połączone. W tej dziedzinie wykonano już wiele cennej pracy, ale została ona wykonana w dużej mierze przez pracowników przyzwyczajonych do przyjmowania punktu widzenia uczonego, a ich pisma są skierowane raczej do wyszkolonych umysłów niż do niedojrzałych uczniów.
Znalezienie zaawansowanej gramatyki nieobciążonej trudnymi słowami, zawiłymi myślami i trudnymi zasadami nie jest wcale łatwą sprawą. Te rzeczy zwiększają trudności, jakich zwykły młody człowiek doświadcza w zrozumieniu i przyswojeniu faktów gramatycznych, i powodują niechęć do nauki. Dlatego głównym celem tej książki jest być zarówno naukowym, jak i praktycznym, jak to tylko możliwe. Podjęto w niej próbę przedstawienia faktów gramatycznych w jak najprostszy sposób i doprowadzenia ucznia do przyswojenia ich tak dokładnie, jak to tylko możliwe, a jednocześnie wyeliminowania mylących trudności tak dalece, jak to tylko możliwe.
Aby osiągnąć te cele, konieczne jest utrzymanie na pierwszym planie prawdziwej podstawy gramatyki, czyli dobrej literatury. Podano wiele cytatów ze standardowych autorów, aby pokazać uczniowi, że ma do czynienia z faktami językowymi, a nie z teoriami gramatyków. Sugeruje się również, aby przygotowując ćwiczenia pisemne, uczeń korzystał z angielskich klasyków zamiast "wymyślać" zdania.
Nie jest jednak zamierzone, aby wykorzystanie arcydzieł literatury do celów gramatycznych zastąpiło lub nawet kolidowało z ich właściwym wykorzystaniem i rzeczywistą wartością jako dzieł sztuki. Niewątpliwie jednak pomocne okaże się naprzemienne regularne czytanie i estetyczne studiowanie literatury ze studiami gramatycznymi, tak aby podczas wzbogacania umysłu i pobudzania zmysłu artystycznego można było również nabyć pożyteczną umiejętność rozbudzania bystrej obserwacji wszystkich form i zastosowań gramatycznych.
Od czasu do czasu uważa się, że najlepiej jest pominąć wyjaśnienia i powstrzymać się od osobistych preferencji, aby uczeń mógł, poprzez rzeczywisty kontakt ze źródłami praw gramatycznych, odkryć dla siebie lepszą drogę w odniesieniu do danych danych. Zadaniem gramatyka nie jest "poprawianie": ma on po prostu rejestrować i porządkować zwyczaje językowe oraz wskazywać drogę do arbitrów użycia we wszystkich spornych przypadkach. Swobodna ekspresja w ramach linii dobrego użytkowania powinna mieć jak najszerszy zakres.
Naszym celem było stworzenie gramatyki o tak szerokim zakresie, jak jest to zgodne z właściwą definicją tego słowa. Dlatego też, oprócz rejestrowania i klasyfikowania faktów językowych, staraliśmy się osiągnąć dwa inne cele - kultywowanie umiejętności i siły umysłowej oraz zachęcanie studenta do kontynuowania dalszych studiów w tej dziedzinie. Nie można przypuszczać, że w tak delikatnym i trudnym przedsięwzięciu powinno być całkowicie wolne od błędów i niedopatrzeń. Z wdzięcznością przyjmiemy wszelką pomoc w korygowaniu błędów.