Kompletne wiersze Johna Keatsa

Opinie czytelników

Recenzje książki „Truly Complete Poems” autorstwa Johna Keatsa podkreślają jej kompleksowy charakter, łatwość czytania i ogólną jakość. Wielu czytelników docenia kompletność dzieł Keatsa w dobrze wykonanym i atrakcyjnie zaprezentowanym formacie. Niektórzy jednak wyrażają niezadowolenie z konkretnych kwestii w wydaniach, takich jak brak powiązanego spisu treści w wydaniu Kindle i doniesienia o niekompletnych tekstach w innych egzemplarzach.

Wszechstronny zbiór poezji Keatsa, łatwy do odczytania z wyraźnym drukiem, dobrze oprawiony, zawiera pomocne indeksy tytułów i pierwszych wierszy, chwalony za dostępność i prezentację, wielu czytelników uważa go za obowiązkowy dla miłośników poezji.

W niektórych wydaniach może brakować powiązanego spisu treści, doniesień o niekompletnych tekstach (np. cięciach w „The Eve of St. Agnes”), a kilku czytelników uznało niektóre wiersze za mniej wciągające podczas cichego czytania.

(na podstawie 41 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Complete Poems of John Keats

Zawartość książki:

„Myślę, że po śmierci znajdę się wśród angielskich poetów” - trzeźwo prorokował John Keats w 1818 roku, gdy zaczynał pisać pustą epopeję Hyperion. Dziś pozostaje archetypem romantycznego geniusza, który badał granice wyobraźni i celebrował przyjemności zmysłów, ale poniósł tragiczną, przedwczesną śmierć.

Edmund Wilson uznał go za „jednego z pół tuzina największych angielskich pisarzy”, a T.S. Eliot złożył hołd szekspirowskiej jakości wielkości Keatsa. Rzeczywiście, jego twórczość przetrwała lepiej niż któregokolwiek z jego współczesnych dewaluację poezji romantycznej, która rozpoczęła się na początku tego wieku.

Wydanie Modern Library zawiera wszystkie wspaniałe wiersze Keatsa: „Lamia”, »Isabella« i »The Eve of St. Agnes«, jego sonety i ody, alegoryczny romans »Endymion« oraz pięcioaktową tragedię poetycką »Otho the Great«.

Prezentowane są również słynne wiersze pośmiertne i ulotne, w tym fragmentaryczna „Wigilia świętego Marka” i wielka „La Belle Dame sans Merci”, być może najwybitniejsza ballada literacka w języku. „Nikt inny w angielskiej poezji, z wyjątkiem Szekspira, nie ma w wyrazie fascynującej delikatności Keatsa, jego postrzegania piękna” - powiedział Matthew Arnold.

„W zdolności naturalistycznej interpretacji, w tym, co nazywamy naturalną magią, plasuje się z Szekspirem”.