Kompletne opowiadania Jamesa Purdy'ego

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem opowiadań Jamesa Purdy'ego, znanego z czarnego humoru, krytyki społecznej i wciągającego stylu pisania. Podczas gdy wielu chwali unikalny głos Purdy'ego i zdolność do przekraczania granic, niektórzy czytelnicy uważają, że opowiadaniom brakuje struktury lub spójności.

⬤ Dobrze napisana kolekcja z interesującymi i prowokującymi do myślenia historiami
⬤ mrocznie humorystyczna i zdolna do szokowania czytelnika
⬤ chwalona przez znanych autorów
⬤ znaczące dzieło literackie, które rzuca wyzwanie czytelnikom
⬤ doceniana za głębię i rozwój postaci.

⬤ Niektórym opowiadaniom brakuje jasnej struktury i zakończenia
⬤ niektórzy czytelnicy uznają treść za odrażającą lub trudną do strawienia
⬤ kilka recenzji wyraża rozczarowanie ogólną jakością pisania i przedstawiania postaci
⬤ nie jest powszechnie znany, co może wpływać na dostępność dla niektórych czytelników.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Complete Short Stories of James Purdy

Zawartość książki:

Publikacja The Complete Short Stories of James Purdy jest wydarzeniem literackim, które oznacza, że po raz pierwszy wszystkie opowiadania Jamesa Purdy'ego - w liczbie pięćdziesięciu sześciu, w tym siedem zaczerpniętych z jego niepublikowanych archiwów - zostały zebrane w jednym tomie. Tak płodny, jak i nieklasyfikowalny, James Purdy był uważany za jednego z największych - i najbardziej niedocenianych - pisarzy w Ameryce w drugiej połowie XX wieku. Uwielbiany przez tak różnych pisarzy jak Dame Edith Sitwell, Gore Vidal, Paul Bowles, Tennessee Williams, Carl Van Vechten, John Cowper Powys i Dorothy Parker, ogromna twórczość Purdy'ego była dotychczas relegowana na awangardowe obrzeża amerykańskiego nurtu literackiego.

Jego unikalna forma i różnorodność stylu sprawiły, że urodzonego w Ohio Purdy'ego nie można sklasyfikować w standardowych kategoriach, choć jego wyjątkowy, rtęciowy talent zyskał mu grono wiernych czytelników i uczynił go - słowami Susan Sontag - „jednym z około pół tuzina żyjących amerykańskich pisarzy, których warto traktować poważnie”. Droga Purdy'ego do uznania przyniosła tyle samo oburzenia i potępienia, co hojnych pochwał i trwałego podziwu. Niektóre wczesne oceny odrzucały nawet jego twórczość jako dzieło zaburzonego umysłu, podczas gdy inne uznawały tę samą pracę za uzdrawiającą i transformującą. Fikcja Purdy'ego została uznana za tak wyjątkowo niepokojącą, że jego pierwsza książka Don't Call Me by My Right Name, zbiór opowiadań przedrukowanych w tym wydaniu, musiała zostać wydrukowana prywatnie w Stanach Zjednoczonych w 1956 roku, po tym jak została opublikowana w Anglii.

Najbardziej znany ze swoich powieści Malcolm, Cabot Wright Begins, Jeremy's Version i Eustace Chisholm and the Works, Purdy uchwycił Amerykę, która była jednocześnie bardzo realistyczna i głęboko symboliczna, krajobraz wypełniony wyrzutkami społecznymi żyjącymi w kryzysie i tęskniącymi za miłością, charakteryzującymi się czarnym poczuciem humoru i niewzruszonym okiem. Miłość, rozczarowanie, upadek rodziny, ekstatyczna tęsknota, ostry wewnętrzny ból i szokujące erupcje przemocy przenikają życie jego bohaterów w historiach, które wyprzedzają zarówno „Davida Lyncha, jak i Gotowe na wszystko” (Guardian). Na przykład w „Kolorze ciemności” samotne dziecko próbuje połknąć obrączkę swojego ojca; w „Eventide” udręka dwóch sióstr po stracie synów jest głęboko odczuwalna w letnim upale; a w gotyckim horrorze „Mr. Evening” młody mężczyzna zostaje zahipnotyzowany i uwięziony przez drapieżną staruszkę. Te historie i wiele innych, zarówno nawiedzających, jak i zabawnych, tworzą kanwę głębokiej desperacji i immanentnego współczucia, ponieważ Purdy opowiada o „nieuchronnym postępie w kierunku katastrofy w taki sposób, że jest to równie satysfakcjonujące i w jakiś sposób afirmujące życie, jak postęp w kierunku szczęśliwego zakończenia” (Jonathan Franzen).

Być może zajęło to ponad pięćdziesiąt lat, ale amerykańska kultura w końcu zsynchronizowała się z Jamesem Purdym. Jak pisze we wstępie John Waters, Purdy, daleki od marginesu, „od samego początku znajdował się w samym centrum czarnych, małych serc spragnionych prowokacji czytelników, takich jak ja”.