Complementizers on edge
Książka ta oferuje porównawczą perspektywę na strukturalne i interpretacyjne właściwości dopełniaczy zdań głównych w językach ibero-romańskich. Głównym pytaniem, na które autor stara się odpowiedzieć, jest to, gdzie leżą granice między składnią a pragmatyką w tych językach.
W przeciwieństwie do większości wcześniejszych prac na temat tych zjawisk, autor argumentuje na rzecz stosunkowo ścisłego podziału pracy między dwoma komponentami gramatyki. Pierwsza część książki poświęcona jest dopełniaczom z interpretacją sprawozdawczą.
Druga część dotyczy dopełniaczy głównych i atrybucji zobowiązań. Wreszcie, ostatnia część przedstawia wyniki badań empirycznych na ten temat.