Kompendium gramatyki porównawczej języków indoeuropejskich, sanskrytu, greki i łaciny

Oryginalny tytuł:

A Compendium of the Comparative Grammar of the Indo-European, Sanskrit, Greek and Latin Languages

Zawartość książki:

August Schleicher (1821-1868) jest często uznawany za pierwszego naukowca, który zastosował model „drzewa genealogicznego” do grup językowych. Publikował on obszernie na temat poszczególnych języków europejskich, zanim jego przełomowe porównawcze kompendium indoeuropejskie (również wznowione w tej serii) ukazało się w języku niemieckim w 1861 r.2.

Książka powstała na podstawie jego wykładów i miała na celu zaoszczędzenie studentom robienia notatek i kopiowania z tablicy. Każda sekcja zaczyna się od rekonstrukcji protoindoeuropejskiej cechy fonologicznej lub morfologicznej, a następnie pokazuje, w jaki sposób znajduje ona odzwierciedlenie w szeregu języków potomnych. To skrócone angielskie tłumaczenie, oparte na niemieckim trzecim wydaniu, ukazało się w 1874 roku7.

Wyprodukowany dla studentów filologii greckiej i łacińskiej, koncentruje się na fonologii i morfologii „oryginalnego języka indoeuropejskiego”, sanskrytu, greki i łaciny, pomijając obszerną dyskusję Schleichera na temat innych języków i paradygmatów porównawczych przedstawionych w wydaniu niemieckim. Tom 1 obejmuje fonologię”.