Komodor Robert F. Stockton, 1795-1866: Protean Man for a Protean Nation

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że „Protean Man for a Protean Nation” to obszerna biografia komandora Roberta Fielda Stocktona, chwalona za głębię i szczegółowość. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że jest ona zbyt długa, źle sformatowana i wymaga edycji, co może wpływać na jej dostępność. Książka jest opisywana zarówno jako wciągająca, jak i wymagająca, z niektórymi dialogami trudnymi do naśladowania.

Szczegółowa i dobrze zbadana biografia, wciągająca narracja, ujawnia ważny wkład Stocktona, unikalna perspektywa, uważana za ostateczne dzieło dla kolekcjonerów amerykańskiej historii.

Długa i dziwnie sformatowana, przydałaby się edycja, wysoka cena może odstraszyć kupujących, trudne do zrozumienia dialogi i przemówienia, portret niektórych postaci może być kontrowersyjny.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Commodore Robert F. Stockton, 1795-1866: Protean Man for a Protean Nation

Zawartość książki:

Stockton po raz pierwszy zasłynął jako "Walczący Bob" w obronie Baltimore podczas wojny 1812 roku, a podczas swojego pierwszego dowództwa marynarki wojennej założył Liberię dla uwolnionych niewolników. Był także właścicielem niewolników na swojej plantacji cukru w Georgii, a później prawdopodobnie korzystał z "wynajętej" niewolniczej siły roboczej w kopalniach złota w Wirginii. Jako oficer marynarki wojennej ścigał piratów w Eskadrze Indii Zachodnich i mógł być odpowiedzialny za śmierć Jeana Lafitte'a.

Sam jednak zachowywał się jak pirat, bezwzględnie chroniąc monopol swoich Joint Companies na ruch kolejowy i kanałowy w New Jersey. Stockton zyskał rozgłos w dziedzinie projektowania statków, sprowadzając do Ameryki Johna Ericssona, który stworzył pierwszy napędzany parą okręt wojenny z napędem śrubowym i najpotężniejsze działo na świecie. (Ericsson zaprojektował później USS Monitor podczas wojny secesyjnej). Jednak podczas demonstracji działa przed wysokimi urzędnikami państwowymi, działo wystrzeliło, zabijając prawie połowę gabinetu prezydenta Tylera. Stockton otrzymał od Kongresu i prezydenta zaproszenie do aneksji Teksasu, ale następnie próbował wywołać wojnę między Teksasem a Meksykiem, którą potajemnie sfinansowałby zyskami ze swojego monopolu transportowego. Popłynął do Kalifornii, przybywając na początek wojny meksykańsko-amerykańskiej, tak że był głównodowodzącym wszystkich sił amerykańskich i dołączył do Johna C. Fremonta i jego filibusterów, aby zająć Kalifornię dla Stanów Zjednoczonych - choć nigdy nie miał konkretnych rozkazów, by zająć Kalifornię. Po powrocie został pierwszym oficerem marynarki wojennej, który został senatorem Stanów Zjednoczonych, a następnie dwukrotnie ubiegał się o nominację na prezydenta: raz z ramienia Partii Demokratycznej w 1852 roku, prawie wyprzedzając Franklina Pierce'a, a raz z ramienia Partii Amerykańskiej lub Know-Nothing.

Jego nominacja z ramienia natywistycznej Partii Amerykańskiej jest szczególnie ironiczna, ponieważ dwanaście lat wcześniej odegrał on kluczową rolę w tłumieniu natywistycznych zamieszek w Filadelfii. W 1861 roku, w przededniu wojny secesyjnej, New Jersey wysłało go jako członka delegacji na konferencję pokojową w Waszyngtonie, która próbowała zapobiec wojnie secesyjnej. Jednak na konferencji pokojowej Stockton zagroził pobiciem członka, który sprzeciwiał się jego polityce. Stockton ostatecznie wycofał się z życia publicznego na wybrzeże New Jersey, gdzie założył społeczność Sea Girt i siedział bezczynnie podczas wojny secesyjnej. Zmarł w 1867 r. tuż po tym, jak był świadkiem wydalenia swojego syna, który próbował zastąpić go w Senacie Stanów Zjednoczonych. Historycy wczesnej republiki i operacji morskich z okresu antebellum odkryją nieznane dotąd lub niedoceniane materiały i teksty w proteuszowej odysei tego niedocenianego amerykańskiego bohatera.