Komfort ludzi

Opinie czytelników

Książka oferuje przejmującą eksplorację opieki u schyłku życia i roli mediów społecznościowych w łagodzeniu samotności wśród pacjentów hospicjum w wiejskiej angielskiej społeczności. Poprzez wywiady z pierwszej ręki i antropologiczne spostrzeżenia, autor, Daniel Miller, uchwycił emocjonalny i społeczny wymiar umierania, podkreślając zarówno dostępne systemy wsparcia, jak i izolację wielu osób. Chociaż książka zawiera cenne zalecenia i refleksje, skupienie się na konkretnej grupie demograficznej może ograniczyć możliwość jej uogólnienia.

Tekst jest ciepły i przystępny, wypełniony szczerymi osobistymi historiami, które podkreślają znaczenie więzi międzyludzkich pod koniec życia. Rzuca światło na korzyści i wyzwania związane z mediami społecznościowymi w utrzymywaniu relacji z osobami nieuleczalnie chorymi. Badania są dogłębne i prowokują do myślenia, zachęcając czytelników do rozważenia własnych relacji i interakcji w obliczu śmierci.

Zakres jest stosunkowo ograniczony do jednej wioski i grupy demograficznej, co potencjalnie ogranicza szersze zastosowanie ustaleń. Niektóre wyciągnięte wnioski mogą być dyskusyjne, zwłaszcza przy porównywaniu różnych systemów opieki zdrowotnej, takich jak te w Anglii i Ameryce. Ponadto tematyka może być trudna i emocjonalna, co sprawia, że dla niektórych jest to trudna lektura.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Comfort of People

Zawartość książki:

Pod koniec życia nasz komfort leży głównie w relacjach.

W tej książce Daniel Miller, jeden z czołowych antropologów na świecie, bada światy społeczne osób cierpiących na nieuleczalne lub długotrwałe choroby. Łącząc ze sobą szereg osobistych historii, opartych na wywiadach przeprowadzonych z pacjentami angielskiego hospicjum, Miller wyciąga implikacje tych narracji dla naszego zrozumienia wspólnoty, przyjaźni i pokrewieństwa, ale także samotności i izolacji.

Jest to książka o życiu ludzi, a nie o ich śmierci: o pacjentach hospicjum, a nie o hospicjum. Skupia się na komforcie, jaki dają przyjaciele, opiekunowie i krewni, zarówno poprzez relacje twarzą w twarz, jak i, coraz częściej, komunikację online. Miller zadaje pytanie, czy samotność i izolacja, które odkrywa, są wynikiem upadku angielskich wzorców spotkań towarzyskich, czy też ich kontynuacji.

Ta poruszająca i głęboko humanitarna książka łączy w sobie ciepło i bystrą obserwację z antropologiczną wnikliwością i praktycznymi sugestiami dotyczącymi wykorzystania mediów przez hospicja. Zainteresuje ona nie tylko studentów i badaczy antropologii, socjologii, polityki społecznej oraz mediów i kulturoznawstwa, ale także pracowników służby zdrowia, a nawet każdego, kto chciałby dowiedzieć się więcej o roli relacji na ostatnim etapie naszego życia.