
A Commentary on the Book of Ezekiel
Na początku służby Ezechiela i opowiadając o powodach jego wyświęcenia, wyraźnie podkreślono bezbożne postępowanie Dobrych Fig, jakie istniało w tamtym czasie, oraz metodę zastosowaną w celu doprowadzenia ich do pokuty. Niech to dotrze do twoich uszu, mój czytelniku! Ezechiel został wzbudzony do walki z oszustwem, które miało pożreć kosz Dobrych Fig! Och, jak długo byli oni rozkochani w kłamstwach! Jakże trudno było im rozwieść się z błędnymi doktrynami, które były im tak drogie, a mianowicie z Bezwarunkowym Wiecznym Zabezpieczeniem! Niech Pan to zgani.
Ezechiel, uprowadzony w trzecią niewolę (Ezech. 1:2), został wyznaczony na proroka dla ludu niewoli, Dobrych Fig, ale, mój czytelniku... oni nie byli jeszcze dobrzy! Ludzie zidentyfikowani przez Boga jako Dobre Figi znajdowali się w tak opłakanym stanie, że Pan nazwał ich "zuchwałymi", "sztywnego serca", "buntowniczymi" i "zatwardziałego serca" (Ezech.
2:3-4, 7, 3:7). Nie była to łatwa sytuacja.
Ludzie ci byli tak nędzni i zatwardziali, że Ezechiel otrzymał od Boga polecenie: "A ty, synu człowieczy, nie bój się ich ani nie lękaj się ich słów, chociaż ciernie i kolce są przy tobie i mieszkasz wśród skorpionów; nie bój się ich słów ani nie lękaj się ich spojrzeń, chociaż są domem buntowniczym" (Ezech. 2:6).
Będąc tak późno w Okresie Ucisku, można by się zastanawiać, dlaczego Ezechiel został wzbudzony! Jaki był jego cel, skoro do ostatniej wielkiej niewoli Judy pozostało zaledwie 6 lat (piąta niewola)?