Ocena:
Lullabies for Suffering to antologia, która zgłębia horror uzależnienia poprzez zbiór mocnych opowiadań różnych autorów. Czytelnicy doceniają głębię i emocjonalny wpływ narracji, które łączą elementy horroru z ludzkimi doświadczeniami związanymi z uzależnieniem. Opowiadania różnią się stylem i perspektywą, oferując zarówno dosłowne, jak i literackie ujęcie tematu.
Zalety:Antologia zawiera zróżnicowaną gamę opowiadań, które skutecznie eksplorują temat uzależnienia, prezentując różne style, od horroru po literacki dramat. Wielu czytelników uznało postacie za dobrze rozwinięte, co prowadziło do większej empatii dla ich zmagań. Autorzy tacy jak Kealan Patrick Burke i Caroline Kepnes otrzymali szczególne pochwały za swój wkład, a ogólna jakość pisania została wysoko oceniona. Zbiór prowokuje do przemyśleń na temat wpływu uzależnienia na życie, dzięki czemu jest zrozumiały nawet dla osób bez osobistego doświadczenia.
Wady:Niektórzy czytelnicy zauważyli, że nie każda historia spełniła ich oczekiwania, a niektórzy mieli wrażenie, że niektóre narracje nie rezonowały tak silnie lub były mniej wpływowe niż inne. Kilka historii zostało opisanych jako zagmatwane lub rozczarowujące, a niektórzy czytelnicy uważali, że tematy są ciężkie i najlepiej spożywać je z umiarem, a nie za jednym razem.
(na podstawie 43 opinii czytelników)
Lullabies For Suffering: Tales of Addiction Horror
Chodź, posłuchaj tych kołysanek dla cierpiących.
Uzależnienie zaczyna się jak słodka kołysanka śpiewana przez zaufaną ukochaną osobę. Zmywa bóle dnia i otula ciepłem łona, gdzie nic nie boli, a każde marzenie jest możliwe. Ale wkrótce ten ciepły stan błogości staje się zimnym dreszczem. Ekstaza i marzenia stają się koszmarami, a dla chorego i cierpiącego uzależnionego nie możemy przestać słuchać kołysanki. Pragniemy usłyszeć syreni śpiew, który rozrywa nas na strzępy.
Każda historia w Lullabies For Suffering przedstawia podstępną naturę uzależnienia. Uszkodzeni ludzie pragnący wzlotów i pełni, ale znajdujący coś bardziej tragicznego i przerażającego po drugiej stronie. Niezwykle utalentowana grupa pisarzy śpiewa te pieśni cierpienia. Zapraszamy do słuchania.
SPIS TREŚCI:
Kealan Patrick Burke: „Sometimes They See Me”.
Caroline Kepnes: „Monsters”.
Mark Matthews: „Lizard”.
John FD Taff: „The Melting Point of Meat”.
Gabino Iglesias: „Beyond the Reef”.
Mercedes M. Yardley: „Love Is A Crematorium”.
