Colombian Gothic in Cinema and Literature
TheColombian Gothic in Cinema and Literature śledzi estetyczny i polityczny rozwój gatunku gotyckiego w Kolumbii. Opierając się na dziełach takich jak poetyckie "Nocturnos" Josa Asuncina Silvy, filmach Caliwood i powieściach Mario Mendozy, Gabriel Eljaiek-Rodriguez pokazuje, jak gotyckie tropy pojawiają się w dziełach kolumbijskich pisarzy i filmowców. Argumentuje jednak, że ostatecznie nie jest to tylko gotyk w Kolumbii, ale raczej gotyk kolumbijski - nowa forma gatunku z własnym programem i estetyką.
Zidentyfikowanie formy gotyku jako "kolumbijskiej" jest w pewnym sensie pokazaniem, w jaki sposób myśliciele z tego kraju rekonfigurowali i rościli sobie prawo do tropów często uważanych za domenę Europy i Stanów Zjednoczonych. Kolumbijski gotyk oddaje hołd, ale także naśmiewa się z gotyku takich postaci jak Poe, Bronte, Hawthorne i Stoker. W rękach kolumbijskich pisarzy i filmowców gotyckie tropy są doprowadzane do skrajności, aby odzwierciedlić szczególnie kolumbijskie kwestie, takie jak trwający konflikt zbrojny w kraju od lat pięćdziesiątych XX wieku, kiedy to różne lewicowe partyzantki, frakcje rządowe i grupy paramilitarne eskalowały przemoc. W tym kolumbijskim gotyku tradycyjne tropy, takie jak zniekształcone relacje rodzinne, pojawiają się jako otwarte bratobójstwo i kazirodztwo. Takie transformacje odnoszą się do prawdziwych okropności przemocy dokonywanej w ramach rzekomej ochrony wspólnej narodowości.
W innym sensie kolumbijski gotyk nie tylko definiuje się w oderwaniu od amerykańskiego i europejskiego gotyku, ale także podważa centralność skoncentrowanej na Bogocie perspektywy kolumbijskiej polityki i konfliktu. W latach 70. i 80. miasta takie jak Cali doświadczyły szczególnie ekstremalnego poziomu przemocy, gdy wojna między kartelami narkotykowymi dodała kolejną warstwę do i tak już skomplikowanego konfliktu. Jednocześnie Cali miało jedną z najsilniejszych tradycji filmowych w kraju. "Grupa z Cali" pisarzy i filmowców wykorzystała gotyk, by rzucić wyzwanie nie tylko Europie i Stanom Zjednoczonym jako centrom gatunku, ale także rzucić wyzwanie Bogocie jako centrum kraju - i jako najbardziej "logicznemu" miejscu do osadzenia gotyckiej narracji z jej zimniejszą, bardziej ponurą, mroczniejszą miejską atmosferą. Kolumbijski gotyk z Cali porusza tematy związane z konfliktem, ale w całkowicie tropikalnej scenerii, która odzwierciedla gorętszy klimat w regionie otaczającym Cali. Wysiłek tych pisarzy i filmowców z Cali stał się tak dominujący w kształtowaniu gotyku kolumbijskiego, że XXI-wieczny gotyk kolumbijski - obecnie tworzony głównie w Bogocie - podąża za tymi twórcami, kontynuując tworzenie gotyku, który w wyjątkowy sposób odzwierciedla estetykę i politykę Kolumbii.