Kolor śniegu

Opinie czytelników

Książka „The Color of Snow” ukazuje przejmującą, ale inspirującą podróż dwóch sióstr z rodziny imigrantów, które zmagają się z traumą i złożonością dorastania kanadyjsko-indiańskiego pochodzenia w małym miasteczku. Poprzez naprzemienne narracje autorka pięknie eksploruje tematy tożsamości, nadużyć i wyzwań kulturowych z mieszanką humoru i głębi, przemawiając do szerokiego grona czytelników.

Dobrze rozwinięte postacie, wciągający styl pisania, głębia emocjonalna, powiązane tematy traumy i tożsamości, humor przeplatany poważnymi tematami i odpowiedni jako wybór klubu książki.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat traumy za konfrontację; są momenty, które mogą wymagać odporności emocjonalnej, aby w pełni przetrawić.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Colour of Snow

Zawartość książki:

Indyjska rodzina imigrantów przystosowuje się do życia w Kanadzie. Dwie siostry uczą się, że śnieg nie zawsze pozostaje biały i nie można go używać do ukrywania wszystkich strasznych rzeczy, które nam się przytrafiły.

Cyniczna i twardo stąpająca po ziemi Maya szuka pocieszenia w jedzeniu i muzyce lat osiemdziesiątych, aby poradzić sobie z traumą z dzieciństwa i małżeństwem bez miłości. Po odkryciu mocy tabletek odchudzających, tworzy dla siebie zupełnie nową tożsamość. To nie jedyny jej sekret.

Jej siostra Sarika, zbuntowana marzycielka new age, żyje sercem i kartami tarota - nie ma dla niej zaaranżowanego małżeństwa. Pozbawiona uwagi jako dziecko, Sarika uczy się mocy dekoltu i czerwonej szminki i przenosi się do Londynu, aby zająć się aktorstwem.

Tam wkracza w świat uzależnień, by ukryć się przed własnymi demonami. Ta nowoczesna opowieść o dorastaniu obejmuje trzy dekady i rzuca blask na słabości i słabości przetrwania trudnego dzieciństwa.

Jest to opowieść o wyborach i pokoju, którego dokonujemy z wyborami, których nam nie dano. Dziwaczne, zabawne i boleśnie niezręczne, naprzemienne głosy narracyjne Mayi i Sariki inspirują odwagę i mądrość, których potrzeba, aby uwolnić się od rozdzierających serce historii z naszej przeszłości.