Kolonizacyjne szaleństwo: Azyl i społeczność na Fidżi

Oryginalny tytuł:

Colonizing Madness: Asylum and Community in Fiji

Zawartość książki:

W Colonizing Madness Jacqueline Leckie opowiada zapomnianą historię ciszy, cierpienia i wykroczeń na kolonialnym Pacyfiku. Oferuje nowe spojrzenie na historię Fidżi, wkraczając do najtrwalszej instytucji psychiatrycznej na wyspach Pacyfiku - Szpitala Psychiatrycznego St Giles - założonego jako Publiczny Zakład dla Obłąkanych na Fidżi w 1884 roku. Jej zniuansowane studium ujawnia mikrokosmos rdzennych, migrujących i kolonialnych społeczności Fidżi oraz bada, w jaki sposób jednostki i społeczności żyły z etykietą szaleństwa w etnicznie złożonym społeczeństwie wyspiarskim. Śledząc podłużne zmiany od lat osiemdziesiątych XIX wieku do chwili obecnej w konstruowaniu i leczeniu zaburzeń psychicznych na Fidżi, książka kładzie nacisk na kolonizację szaleństwa ponad podziałami kulturowymi, etnicznymi, religijnymi, płciowymi, ekonomicznymi i władzy. Kolonizacja szaleństwa na Fidżi została ukształtowana przez uwikłanie kolonialnych instytucji i kultur, które odzwierciedlały napięcia i uprzedzenia w domach, wioskach, miejscach pracy i kościołach. Rozpacz psychiczna była w równym stopniu wynikiem zniszczeń i przesiedleń spowodowanych migracją i kolonializmem. Szaleństwo zostało dodatkowo wpisane w szerszy świat kolonialnej psychiatrii, zachodniej biomedycyny i budowania azyli. Jeden z rozdziałów bada dyskurs medyczny i diagnozy w kolonialnych światach i praktykach.

"Społeczność wewnątrz" przytułku jest cechą charakterystyczną studium Leckie, ze zwróceniem uwagi na sprawczość pacjentów, aby pokazać, w jaki sposób osoby uznane za obłąkane opierały się diagnozom ich umysłów, zamknięciu i ograniczeniom - od kaftanów bezpieczeństwa po terapie elektrowstrząsowe i farmakologiczne. Twierdzi, że szaleństwo w kolonialnym Fidżi odzwierciedla dynamikę między azylem a społecznością, a "czytanie" archiwów azylowych rzuca nowe światło na rasę/etniczność, płeć i władzę w kolonialnym Fidżi.

Badając znaczenie szaleństwa na Fidżi, autor nie stroni od zadawania kontrowersyjnych pytań o to, jak kultury Pacyfiku definiują normalność i nienormalność, a także jak reagują na nie społeczności. Starannie zbadana i jasno napisana, Colonizing Madness oferuje wciągającą narrację, doskonały przykład historii intersekcjonalnej z szerokim odwołaniem do zrozumienia globalnych zmian w zdrowiu psychicznym. Jej tezy odnoszą się do sprzeczności obecnych wysiłków na rzecz odrzucenia modelu azylowego i uczynienia zdrowia psychicznego rzeczywistością dla wszystkich w społeczeństwach postkolonialnych.