Ocena:
Książka jest drugą z serii Kaldan and Scháfer Mystery autorstwa Anne Mette Hancock, w której dziennikarka Heloise Kaldan i detektyw Erik Scháfer prowadzą śledztwo w sprawie zaginięcia dziesięcioletniego chłopca o imieniu Lukas. Historia jest pełna zwrotów akcji, wciągających postaci i psychologicznej eksploracji tematów takich jak pareidolia. Chociaż narracja urzeka wielu czytelników, niektórzy krytykowali skupienie się na wątkach pobocznych nad główną fabułą i pozostawienie nierozwiązanych pytań.
Zalety:Książka jest dobrze napisana, wciągająca i trudna do odłożenia. Przedstawia złożoną tajemnicę z nieoczekiwanymi zwrotami akcji, silnym rozwojem postaci i intrygującą fabułą, która może być samodzielna. Wielu czytelników doceniło głębię nordyckiego gatunku noir i dynamikę między dziennikarzem a detektywem.
Wady:Niektórzy recenzenci wspomnieli, że książka była momentami powolna i miała zbyt wiele wątków pobocznych, które odciągały uwagę od głównej fabuły. Pojawiły się również krytyczne uwagi dotyczące nierozwiązanych kwestii i tempa, a niektórzy czytelnicy stwierdzili, że czytanie nie było tak szybkie, jak oczekiwano.
(na podstawie 35 opinii czytelników)
The Collector
Dla fanów Katrine Engberg i Larsa Keplera, druga mrożąca krew w żyłach powieść w bestsellerowej duńskiej serii kryminalnej Anne Mette Hancock to psychologiczny wir, który bada naturę prawdy i co to znaczy, gdy nie możemy już ufać temu, co wiemy, że jest prawdziwe.
Kiedy 10-letni Lukas znika ze swojej kopenhaskiej szkoły, policjanci odkrywają, że chłopiec miał osobliwą obsesję na punkcie pareidolii - zjawiska, które sprawia, że widzi twarze w przypadkowych rzeczach. Zdjęcie w jego telefonie opublikowane na kilka godzin przed zniknięciem przedstawia stare drzwi stodoły, które przypominają twarz. Dziennikarka Heloise Kaldan myśli, że rozpoznaje stodołę - ale skąd?
Kiedy zakrwawiona kurtka Luke'a zostaje znaleziona w fosie kopenhaskiej Cytadeli, dowody DNA wskazują na Thomasa Stranda, byłego żołnierza cierpiącego na poważne PTSD. Ale potem Strand okazuje się martwy w swoim mieszkaniu, zastrzelony w stylu egzekucyjnym.
Czego naprawdę była świadkiem ostatnia osoba, która widziała Lukasa tamtego ranka na szkolnym podwórku? Czy to naprawdę był Lukas, czy złudzenie optyczne? Czy kiedykolwiek można naprawdę ufać swoim oczom?
