Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Who Cares?: Public Ambivalence and Government Activism from the New Deal to the Second Gilded Age
Amerykanie lubią myśleć, że dbają o swoich, zwłaszcza w trudnych czasach. Szczególnie w odniesieniu do Wielkiego Kryzysu i epoki Wielkiego Społeczeństwa, zbiorowa pamięć jest solidarnością i współczuciem dla mniej szczęśliwych. Who Cares? rzuca wyzwanie tej historii, badając sondaże opinii publicznej i listy do prezydentów od przeciętnych obywateli. Dowody te, niektóre z nich mało znane, ujawniają znacznie mroczniejsze, bardziej niecierpliwe podejście do biednych, bezrobotnych i wywłaszczonych w latach trzydziestych i sześćdziesiątych XX wieku. Katherine Newman i Elisabeth Jacobs pokazują, że niektóre z polityk społecznych, które Amerykanie uważają dziś za oczywiste, cierpiały z powodu malejącego poparcia społecznego zaledwie kilka lat po ich powstaniu. Jednak Amerykanie byli równie mało entuzjastycznie nastawieni do wysiłków zmierzających do demontażu programów socjalnych, gdy zostały one już dobrze ugruntowane. Ponownie, wbrew powszechnemu przekonaniu, konserwatywni Republikanie mieli niewielkie poparcie społeczne w latach 80. i 90. dla swoich wysiłków zmierzających do rozwikłania postępowego dziedzictwa Nowego Ładu i Wielkiego Społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy tworzyli, czy wycofywali takie programy, przywódcy tacy jak Roosevelt, Johnson, Nixon i Reagan często działali wbrew sprzeciwowi opinii publicznej i pozostawili po sobie trwałe dziedzictwo tylko dzięki wytrwałości.
Aktualna i zaskakująca książka Who Cares? nie pokazuje, że Amerykanie są bezduszni, ale że często mają ambiwalentny stosunek do publicznego wsparcia dla ubogich. Sugeruje również, że przywództwo prezydenta wymaga odważnych działań, niezależnie od sondaży opinii publicznej.
-- "Wybór".