Ocena:
Książka zebrała mieszane recenzje, z których wiele chwali jej głębię, oryginalność i potencjał do zmiany zrozumienia rzeczywistości, podczas gdy inni krytykują jej złożoność i gęsty język, co utrudnia zrozumienie jej przez przeciętnego czytelnika.
Zalety:⬤ Oferuje unikalne i głębokie spostrzeżenia, zdolne do zmiany perspektywy życia i zrozumienia rzeczywistości.
⬤ Rygorystyczne słownictwo i szczegółowość autora są doceniane przez tych, którzy chcą zainwestować czas w studiowanie.
⬤ Wielu czytelników uważa ją za znaczący wkład intelektualny, z potencjalnymi zastosowaniami akademickimi.
⬤ Niektórzy opisują ją jako przełomową i zmieniającą zasady gry w filozofii, nauce i teologii.
⬤ Kilku recenzentów wyraża silną więź emocjonalną i podziw dla idei autora.
⬤ Język jest opisywany jako gęsty, złożony i czasami niezrozumiały, wymagający dużego wysiłku, aby go zrozumieć.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że jest on zbyt techniczny lub dostosowany do zaawansowanych akademicko odbiorców, alienując zwykłych czytelników.
⬤ Krytycy wspominają, że autor ma klimat „kultowego przywódcy” i wyrażają obawy dotyczące tonu i prezentacji.
⬤ Istnieją mieszane opinie na temat tego, czy rozumowanie książki jest całkowicie rozsądne, czy też popada w niejasne lub nieoryginalne terytorium.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
The Cognitive-Theoretic Model of the Universe: A New Kind of Reality Theory
Wersja papierowa artykułu opublikowanego w 2002 r. w czasopiśmie Progress in Information, Complexity, and Design (PCID). ABSTRAKT: Ponieważ nauka ma charakter obserwacyjny lub percepcyjny, cel dostarczenia naukowego modelu i mechanizmu ewolucji złożonych systemów ostatecznie wymaga wspierającej teorii rzeczywistości, której modelem jest sama percepcja (lub mapowanie teorii na wszechświat). Tam, gdzie informacja jest abstrakcyjną walutą percepcji, taka teoria musi zawierać teorię informacji, jednocześnie rozszerzając koncepcję informacji o refleksyjne przetwarzanie w celu osiągnięcia wewnętrznego (samodzielnego) opisu rzeczywistości. Rozszerzenie to wiąże się z ograniczającym sformułowaniem teorii modelu identyfikującej rzeczywistość mentalną i fizyczną, co skutkuje refleksyjnie samogenerującą się, samomodelującą teorią rzeczywistości identyczną z jej wszechświatem na poziomie syntaktycznym. Ze względu na charakter jej wyprowadzenia, teoria ta, Cognitive Theoretic Model of the Universe lub CTMU, może być traktowana jako supertautologiczne rozszerzenie logiki o teorię rzeczywistości. Łącząc teorię rzeczywistości z zaawansowaną formą teorii języka obliczeniowego, CTMU opisuje rzeczywistość jako Self Configuring Self-Processing Language lub SCSPL, refleksyjny język wewnętrzny charakteryzujący się nie tylko samoodniesieniem i rekurencyjną autodefinicją, ale także pełną samokonfiguracją i samowykonaniem (refleksyjna funkcjonalność odczytu i zapisu).
Rzeczywistość SCSPL ucieleśnia dwuaspektowy monizm składający się z infokognitywnych, samo-przenoszących się informacji rezydujących w samorozpoznających się elementach SCSPL zwanych operatorami syntaktycznymi. CTMU identyfikuje się ze strukturą tych operatorów, a tym samym ze składnią dystrybucyjną swojego samomodelującego się wszechświata SCSPL, w tym z gramatyką refleksyjną, dzięki której wszechświat udoskonala się z niezwiązanej telesis lub UBT, pierwotnego królestwa potencjału infokognitywnego wolnego od ograniczeń informacyjnych. Pod przewodnictwem ograniczającej (wewnętrznej) formy zasady antropicznej zwanej zasadą teliczną, SCSPL ewoluuje poprzez rekurencję teliczną, wspólnie konfigurując składnię i stan, maksymalizując uogólniony parametr autoselekcji i dostosowując się na bieżąco do swobodnie zmieniających się warunków wewnętrznych. SCSPL łączy przestrzeń, czas i obiekt za pomocą konspansywnej dwoistości i konspansji, procesu gramatycznego SCSPL charakteryzującego się naprzemiennością między podwójnymi fazami istnienia związanymi z projektowaniem i aktualizacją oraz związanymi ze znaną dwoistością fala-cząstka mechaniki kwantowej. Poprzez rozłożenie fazy projektowania rzeczywistości na fazę aktualizacji, konspansywna czasoprzestrzeń zapewnia również rozproszony mechanizm Inteligentnego Projektu, dołączając do restrykcyjnej zasady doboru naturalnego podstawowy sposób generowania informacji i złożoności.
Zajmując się ewolucją fizyczną nie tylko na poziomie biologicznym, ale także kosmicznym, CTMU odnosi się do najbardziej oczywistych niedociągnięć i paradoksów związanych z konwencjonalnymi dyskretnymi i ciągłymi modelami rzeczywistości, w tym kierunkowości czasowej i przyspieszającej ekspansji kosmicznej, zachowując praktycznie wszystkie główne zalety obecnych paradygmatów naukowych i matematycznych.
