kochanie, kochanie, kochanie

Opinie czytelników

„Baby, Sweetheart, Honey” Emily Perkovich to mocny i emocjonalny zbiór poezji, który bada różne aspekty kobiecości, traumy i tożsamości. Wiersze są surowe i żywe, oddając złożoność zarówno osobistych, jak i wspólnych doświadczeń kobiet. Czytelnicy doceniają głębię i szczerość tekstów, choć niektórzy uważają je za trudne i wyzwalające ze względu na mroczne tematy.

⬤ Mistrzowskie i emocjonalne pisanie, które rezonuje z doświadczeniami kobiet.
⬤ Żywe i dramatyczne obrazy w całej kolekcji.
⬤ Mocno poruszone tematy traumy i tożsamości.
⬤ Mocne treści dla kobiet, a jednocześnie pouczające dla innych.
⬤ Unikalny styl z atrakcyjnymi technikami opowiadania historii i powtórzeniami.

⬤ Może być trudna i mroczna w odbiorze, dla niektórych może być wyzwalająca.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że zawiera powtarzające się motywy z poprzednich dzieł autora.
⬤ Nie nadaje się dla każdego; wymaga pewnego sposobu myślenia, aby zaangażować się w jej ciężką tematykę.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

baby, sweetheart, honey

Zawartość książki:

Baby, sweeetheart, honey to zbiór poezji skupiający się na agresji wobec kobiet i kobiet płci żeńskiej przez pryzmat płynności seksualnej pracowników seksualnych. Utwory dotykają traumy pokoleniowej i religijnej, zdrowia psychicznego, uzależnienia, toksyczności kobiet wobec kobiet, brutalnego języka i zachowania mężczyzn (szczególnie cispłciowych heteroseksualnych mężczyzn) wobec kobiet i kobiet, zaburzeń odżywiania i występów społecznych. Prace zawarte w tym zbiorze są wyraźne w swojej przejrzystości, dlatego niektóre z nich są graficzne i należy je czytać ostrożnie.

Powiedzieć, że Emily Perkovich's baby, sweetheart, honey jest genialna, to niedopowiedzenie. Zbiór jest mocny, czasami niepokojący, ale to niesamowita lektura. Perkovich jest tak mistrzowską poetką, że jej obrazy są zarówno delikatne, jak i ponure. W wierszu May Crowning pisze: „Patrzyłam, jak orchidea rozkwita pod rąbkiem mojej spódnicy/ I powiem ci co/ To w rozwijających się płatkach się zakochuję”. Tak wiele potężnych wierszy w zbiorze oddaje to, co to znaczy chodzić przez świat jako kobieta; nie stronią od polityki płci i traumy. D&C i I'll burn my own funeral pyre są nawiedzające, podczas gdy Girls, Girls, Girls to okrzyk bojowy. Tak wiele linii i wierszy, które pozostaną z czytelnikiem na długo po zakończeniu tego ostatecznie wzmacniającego zbioru.

-Marisa Silva-Dunbar, autorka Allison i When Goddesses Wake.