Kochając Jezusa

Opinie czytelników

Książka „Loving Jesus” autorstwa Marka Allana Powella została dobrze przyjęta ze względu na swoje podejście do chrześcijańskiej pobożności i duchowości. Wielu recenzentów docenia jej naukowy, ale przystępny styl pisania, jej zdolność do rezonowania zarówno z nowicjuszami, jak i doświadczonymi chrześcijanami, a także jej prowokującą do myślenia i potwierdzającą wiarę treść. Niektórzy czytelnicy uznali jednak, że trudno było się z nią zapoznać i czuli, że książka nie łączy się z nimi osobiście.

Książka jest dobrze napisana, naukowa, ale łatwa do odczytania i przedstawia chrześcijańską teologię w przystępny sposób. Recenzenci podkreślali pokorny i angażujący ton autora, prowokujący do myślenia charakter treści oraz jej przydatność zarówno dla doświadczonych wierzących, jak i nowicjuszy. Zauważono, że książka ta generuje dobre dyskusje w grupach i jest opisywana jako inspirująca i refleksyjna.

Niektórym czytelnikom trudno było wciągnąć się w książkę i wyrazili obawy dotyczące jej treści. Niektórzy uważali, że nie była ona dla nich osobiście ważna i mieli trudności z zaangażowaniem się w nią, pomimo pozytywnych recenzji innych osób.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Loving Jesus

Zawartość książki:

Istotą duchowości jest kochanie Boga, mówi Powell. Biblia, Talmud i Qu'ran nakazują swoim wyznawcom nie tylko wierzyć w Boga, ufać Bogu, być posłusznym Bogu i służyć Bogu - ale także kochać Boga.

Czy możemy nauczyć się kochać Boga? W tej biblijnej duchowości na dziś, Powell gorąco apeluje do chrześcijan, aby powrócili do swojej wiary, nie płonąc religijnym entuzjazmem, ale utrzymując stabilniejszy płomień i głębsze zaangażowanie. Argumentuje, że życie w poetyckim sercu wiary pociąga za sobą postrzeganie współrzędnych życia religijnego w nowy sposób.

Powell opowiada się za staromodną ideą pobożności. Opierając się na swojej szerokiej wiedzy na temat Biblii i tradycji chrześcijańskiej, a także na spostrzeżeniach z własnej podróży, pokazuje, w jaki sposób proste praktyki religijne przenoszą nas poza stare pewniki naiwnej i młodzieńczej wiary na mniej pewny, ale bardziej krzepiący teren drugiej nawy, bliższego spaceru z Jezusem.