Women and Nationhood in Restoration Spain 1874-1931: The State as Family
Narracja cywilizacji zawsze była opowiadana jako historia rodzinna, od patriarchalnego spłodzenia w Księdze Rodzaju po współczesne nacjonalistyczne sagi ojców założycieli.
Jest to historia, w której mężczyźni budują naród, a kobiety go ucieleśniają. Ten trwały obraz narodu jako opiekuńczej matki nadaje kobietom autorytet moralny, a jednocześnie sprowadza je do roli prokreacyjnej.
Choć często przyćmiewana przez Drugą Republikę, hiszpańska restauracja (1874-1931) jest fundamentalnym okresem dla współczesnych narracji rodzinnych: był to okres, w którym kobiety przyczyniły się, ale także przekroczyły, trope mater patria i pomogły ukształtować naszą zbiorową wyobraźnię. Sagi rodzinne tak ideologicznie odmiennych autorek jak Julia de Asensi y Laiglesia (1859-1921), Blanca de los Ros Nostench (1859-1956) i Carmen de Burgos y Segu (1867-1932) ujawniają powszechne pozbawienie kobiet praw obywatelskich, ale także wolę, by zajmowały one bardziej centralną rolę w historiach, które opowiadamy do dziś.