Female Gnocidaires: What was the Nature and Motivations for Hutu Female Involvement in Genocidal Violence Towards Tutsi Women During the R
Rozprawa doktorska / Dysertacja z roku 2012 w temacie Historia - Afryka, stopień: First, Manchester Metropolitan University Business School, język: Angielski, abstrakt: Wiktymizacja kobiet w czasach wojny, ludobójstwa lub masowej rzezi jest głównym tematem większości badań dotyczących płci i konfliktów. Tradycyjnie kobiety są postrzegane jako ofiary, zdane na łaskę zabójców płci męskiej, a zatem podporządkowane.
Rozgłos brutalnych, przerażających i niezrozumiałych zbrodni seksualnych na kobietach w czasach ludobójstwa sprawił, że niechęć do zajmowania się odpowiedzialnością kobiet nękała tę debatę. Podczas gdy badanie tych okrucieństw jest konieczne i niezbędne do ułatwienia pojednania, zarówno psychologicznego, jak i społecznego, ta jednostronna reprezentacja doprowadziła do niezrozumienia dynamicznych ról, jakie kobiety odgrywają podczas ludobójstwa. Niezależnie od tego, czy chodzi o role wspierające, aktywne czy pomocnicze, kobiety były istotnym elementem popierania i sankcjonowania ludobójczej przemocy w przeszłości.
W Rwandzie niektóre kobiety nie tylko udzielały pomocy i zachęty mężczyznom Hutu, ale także dokonywały ataków i podżegały do gwałtów. Cierpienia ofiar płci żeńskiej nie można w pełni zrozumieć bez uwzględnienia rozległej natury sprawców, zarówno mężczyzn, jak i kobiet.
Co więcej, wręcz przeciwnie do umniejszania wartości i znaczenia wiktymizacji kobiet, każde badanie, które koncentruje się na kobiecej sprawczości, przywraca równowagę nierówności płci i w konsekwencji służy wzmocnieniu pozycji kobiet. Kobiety nie powinny być przedstawiane wyłącznie jako ofiary.
Kobiety w ludobójstwie w Rwandzie były ofiarami i sprawcami, agentami i symbolami. Oczekiwania dotyczące płci, które propagują wyższość mężczyzn zarówno podczas konfliktu, jak i po nim, są szkodliwe dla odbudowy tożsamości płciowej po ludobójstwie.
