Kobiety dziennikarki i feminizm w Chinach, 1898-1937

Opinie czytelników

Recenzje książki są podzielone, z krytyką skupiającą się na jakości pisania i braku silnego głosu autora, podczas gdy niektórzy bronią wiarygodności pracy w oparciu o jej recenzje i proces publikacji. Mówi się, że książka zawiera zarówno materiał teoretyczny, jak i merytoryczny, ale jej wykonanie pozostawia wiele do życzenia, szczególnie w zakresie zapewnienia kontekstu i skutecznego zaangażowania czytelnika.

Książka zawiera interesujące anegdoty dotyczące życia rodzinnego w erze związanych stóp i konkubin, ukazując kwestie społeczne poprzez czasopisma dla kobiet. Niektóre wcześniejsze wersje treści zostały opublikowane w renomowanych recenzowanych czasopismach, co sugeruje wartość naukową.

Jakość pisania jest krytykowana jako poniżej standardów publikacji, z brakiem jasności argumentacyjnej i dowodów potwierdzających. Autor nie zapewnia ważnego kontekstu historycznego dla omawianych wydarzeń i postaci, co prowadzi do jednostronnej narracji. Ponadto głos autora jest opisywany jako pozbawiony, przez co książka wydaje się bezkrwawa i pozbawiona wciągającego stylu.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Women Journalists and Feminism in China, 1898-1937

Zawartość książki:

W pierwszej połowie XX wieku w Chinach nastąpiła niezwykła zmiana - dziennikarki stały się potężnymi profesjonalistkami, które broniły feministycznych interesów, dyskutowały o polityce krajowej i komentowały bieżące wydarzenia społeczne, redagując niezależne czasopisma. Powstanie nowoczesnego dziennikarstwa w Chinach zapewniło piśmiennym kobietom potężną instytucję, która pozwoliła im wyrazić obecność kobiet w przestrzeni publicznej. Redagując czasopisma kobiece, pisarki przekształciły się z tradycyjnych literatek (kain) w profesjonalne dziennikarki (nbaoren) w latach 1898-1937, kiedy dziennikarstwo stawało się coraz bardziej niezależne i odporne na kontrolę państwa. Pisarstwo medialne kobiet we wczesnych dekadach XX wieku nie tylko ujawnia historyczną różnorodność i złożoność kwestii feministycznych w Chinach, ale także rzuca światło na ważne tematy feministyczne, które przetrwały erę nacjonalizmu, komunizmu i reform gospodarczych. Dzisiejsza debata publiczna na temat kwestii kobiecych w Chinach kontynentalnych i na Tajwanie jest kształtowana przez wcześniejszy dyskurs feministyczny i używa słownictwa i języka znanego czytelnikom z wcześniejszej epoki. Niniejsza książka bada, w jaki sposób dziennikarki konstruowały chiński feminizm i debatowały nad patriarchatem i rolami kobiet w nowo utworzonej przestrzeni publicznej mediów drukowanych w latach 1898-1937.

Studiuje publiczne pisma chińskich kobiet w czasopismach redagowanych i obsługiwanych przez dziennikarki w czterech głównych ośrodkach miejskich - Szanghaju, Tokio, Pekinie i Tianjin - w czasie, gdy społeczeństwo miejskie przeszło poważną transformację i doświadczyło drastycznych zmian politycznych, społecznych i kulturowych. Rewolucja, która obaliła rząd cesarski w 1911 r.; atak na patriarchat przeprowadzony przez radykałów kulturowych w latach 1915-1919; oraz propagowanie nacjonalizmu, liberalizmu, socjalizmu i feminizmu przez intelektualistów, którzy otrzymali wykształcenie w stylu zachodnim - wszystko to działało razem, aby podważyć konfucjańskie pojęcia hierarchii płci, przestrzennej separacji płci i kobiecej domowości wśród dobrze wykształconych klas miejskich. Drzwi do uczestnictwa w życiu politycznym, aktywizmu publicznego i produkcji otworzyły się dla odważnych kobiet, które zapuściły się w miejską przestrzeń publiczną. W latach 1898-1937 miejskie kobiety z klas wyższych, średnich i robotniczych stawały się coraz bardziej widoczne w nowoczesnych szkołach, a także na polach kariery i produkcji, aktywizmu politycznego i ruchów kobiecych. W tym samym czasie kobiety redagowały niezależne czasopisma i broniły praw kobiet. Periodyki kobiece stanowiły miejsce, w którym pisarki negocjowały z nacjonalizmem, patriarchatem i liniami partyjnymi, aby zdefiniować i bronić interesów kobiet. Te wczesne pisma feministyczne uchwyciły sposób, w jaki aktywistki postrzegały siebie i reagowały na zmiany społeczne i polityczne wokół nich.

Niniejsza książka przyjmuje podejście historyczne i wykorzystuje płeć jako kategorię analityczną do zbadania znaczenia prasy kobiecej w latach budowania narodu. Traktując dziennikarki jako agentów zmian i wykorzystując ich pisma medialne jako źródła pierwotne, książka ta bada, co miało znaczenie dla pisarek w różnych momentach historycznych, a także w jaki sposób artykułowały one wartości i znaczenie w zmieniającym się społeczeństwie oraz kierowały zmianami społecznymi w pożądanym przez siebie kierunku. Opisuje transformację dziennikarek z konfucjańskich szlachcianek o politycznych poglądach w profesjonalne dziennikarki, a także czasopism kobiecych z reprezentujących poglądy dziennikarek w zajmujące się troskami i potrzebami większości kobiet. Analizuje, w jaki sposób koncepcje "feminizmu" i "nacjonalizmu" były ucieleśniane w różnych - a nawet kontrowersyjnych - znaczeniach w danych momentach historycznych oraz w jaki sposób dziennikarkom udało się rozwinąć różne feministyczne programy, wykorzystując różne znaczenia nacjonalizmu. Jest to ważna książka dla kolekcji studiów azjatyckich, historii dziennikarstwa i studiów kobiecych.