Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Woman in Me: Willem de Kooning, Woman I-VI
Sześć ponumerowanych obrazów Willema de Kooninga Kobieta wywołało burzę krytycznych kontrowersji. Podczas ich debiutu w 1953 roku krytycy byli oburzeni brzydotą samych obrazów i włączeniem śladów postaci do abstrakcji.
W konsekwencji kwestionowali stosunek de Kooninga do kobiet i zaangażowanie w projekt ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Przeciwstawiając się takim zastrzeżeniom co do stanu psychicznego i celów artystycznych de Kooninga, Marlene Clark w książce The Woman in Me: Willem de Kooning, Woman I-VI argumentuje, że płótna te można odczytywać jako autoportrety, negując twierdzenia o mizoginii i wyjaśniając obecność figuracji pośród abstrakcji. Przy wielu okazjach de Kooning przyznawał, że obrazy na tych płótnach to "ja - ale z dużymi ramionami".
"The Woman in Me koncentruje się na skłonności de Kooninga do "zabawy" ciałem płciowym w jego obrazach. Clark argumentuje, że wcześniejsza krytyka mogła przeoczyć bardziej filozoficzny wymiar obrazów de Kooninga, który bada plastyczność reprezentacji płci biologicznej i binarności męskiej / żeńskiej.