Kobieta niewielu słów: Moja twórcza podróż z dystonią

Opinie czytelników

Wspomnienia Cheri Tannenbaum są kroniką jej doświadczeń życiowych związanych z dystonią, podkreślając jej zmagania i triumfy, głęboką wiarę religijną oraz podróż w kierunku samoakceptacji i inspiracji. Książka jest znana ze swojej szczerej, bezpośredniej opowieści i żywej osobowości autorki.

Książka jest dobrze napisana, inspirująca i podnosząca na duchu. Wielu czytelnikom trudno było ją odłożyć, doceniając szczery głos autorki i głębię jej doświadczeń. Oferuje unikalną osobistą perspektywę życia z niepełnosprawnością, podkreślając tematy odwagi, wiary i odporności. Niektórzy czytelnicy docenili również włączenie jej żydowskiej wiary i tłumaczeń.

Niektórzy czytelnicy uważali, że książce brakowało głębi i bardziej przypominała rodzinną autobiografię niż szerszą relację rezonującą z opinią publiczną. Kilku wspomniało, że tekst może być czasami powtarzalny lub filozoficzny. Ponadto książka nie zawiera obszernego przeglądu dystonii, co może nie spełniać oczekiwań osób poszukujących kompleksowego zrozumienia tego schorzenia.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Woman of Few Words: My Creative Journey with Dystonia

Zawartość książki:

Jak chciałbyś być niezdolny do mówienia w sposób zrozumiały? Jak byś się cieszył z niezgrabnego chodu, który sprawia, że jesteś podatny na upadki i powoduje, że ludzie gapią się, gdy przechodzisz obok? Życie z dystonią nie jest czymś, co wybrałbym dla siebie. Prawdę mówiąc, to czego naprawdę pragnę, to normalność. Jeszcze lepiej, chciałbym gdzieś wyjechać i nie zabierać ze sobą siebie! Gdziekolwiek jestem, ludzie zawsze mówią mi, że jestem inspiracją. To sprawia, że czuję się jak totalny oszust, ponieważ według mnie robię tylko to, co muszę, aby każdego ranka zwlec się z łóżka i stawić czoła kolejnemu dniu upokorzeń i wyzwań.

Ale z drugiej strony, mógłbym po prostu zostać w łóżku, nakryć się kołdrą i nigdy nie wstawać, więc przypuszczam, że fakt, że wstaję dzień po dniu, może być postrzegany jako źródło inspiracji. Szczerze mówiąc, bycie postawionym na „piedestale inspiracji” może być nieco izolujące. Ale jeśli inni inspirują się mną, uważam to za zaszczyt. Mam nadzieję, że ta książka doda otuchy wszystkim tym, których Bóg wystawił na próbę poprzez niepełnosprawność. Głęboko wierzę, że dzięki wierze, odwadze i hartowi ducha można wieść satysfakcjonujące życie pełne szczęścia, błogosławieństw i zadowolenia.

Oto jak można tego dokonać.

Książka zawiera 16 stron zdjęć z życia autora.