Kobieta i nowa rasa

Opinie czytelników

Książka bada poglądy Margaret Sanger na prawa kobiet, kontrolę urodzeń i kwestie społeczne, wywołując różne reakcje wśród czytelników, od podziwu dla jej historycznego znaczenia po silny sprzeciw wobec jej poglądów na eugenikę i rasę.

Czytelnicy doceniają książkę za jej historyczną perspektywę, poparcie Sanger dla praw kobiet i kontroli urodzeń oraz wgląd w jej złożone poglądy na temat społeczeństwa i przeludnienia. Wiele osób uznało ją za przekonującą i istotną dla toczących się dyskusji na temat wolności kobiet i kwestii społecznych.

Krytycy uznali argumenty Sanger za kontrowersyjne i często łączyli je z ideologiami rasistowskimi i eugenicznymi. Niektórzy czytelnicy opisywali jej poglądy jako błędne, poniżające kobiety lub graniczące z obłędem. Odnotowano również skargi dotyczące jakości niektórych wydań książki, szczególnie w odniesieniu do brakujących treści i kwestii formatowania.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Woman and the New Race

Zawartość książki:

Czy przeciążone matki są usprawiedliwione w swoich apelach o antykoncepcję lub aborcję? Czy ktokolwiek... odważy się powiedzieć tym kobietom, że powinny nadal sprowadzać na świat bezbronne dzieci, aby dzielić się swoją niedolą? Mówienie tym kobietom, że powinny kontynuować swoje bezradne rozmnażanie bezbronnych, jest głupią brutalnością”.

-Margaret Sanger, ikoniczna postać w walce o prawa reprodukcyjne dla kobiet w Ameryce, była potężnym głosem we wczesnych latach XX wieku. Książka z 1920 roku jest wołaniem Sanger o legalizację kontroli urodzeń i edukację kobiet na temat ich własnych ciał. Z ognistą pasją omawia: walkę kobiet o wolność.

niegodziwość tworzenia dużych rodzin. antykoncepcję czy aborcję? stanowienie prawa dla moralności kobiet.

i wiele więcej. Ważny zapis początków feminizmu we współczesnej erze, słowa Sanger pozostają istotne i potrzebne w czasach, gdy kontrola kobiet nad ich ciałami jest nadal kwestionowana.

Amerykańska aktywistka MARGARET HIGGINS SANGER (1879-1966) była wczesną orędowniczką kontroli urodzeń; w latach 1952-1959 pełniła funkcję przewodniczącej Międzynarodowej Federacji Planowanego Rodzicielstwa. Napisała także Happiness in Marriage (1926) i swoją autobiografię (1938).