Kobieta Babilonu i znaki imperium: Czytanie Objawienia z postkolonialną feministyczną hermeneutyką ambiwertyzmu

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Woman Babylon and the Marks of Empire: Reading Revelation with a Postcolonial Womanist Hermeneutics of Ambiveilence

Zawartość książki:

„Wielka Nierządnica” z Księgi Objawienia - wroga symbolika użyta do zilustrowania krytyki imperium przez autorów - przyciągnęła znaczną uwagę w badaniach nad Objawieniem.

Feministyczna badaczka Tina Pippin krytykuje użycie genderowych metafor „Babilonu” jako torturowanej kobiety, które, jak twierdzi, odzwierciedlają nieuchronnie androcentryczną, a nawet mizoginiczną perspektywę. Alternatywnie, Elisabeth Schssler Fiorenza rozumie retorykę i obrazy Johnsa nie tylko w kategoriach płci, ale także w kategoriach politycznych, zauważając, że „Babilon” opiera się na konwencjonalnie zakodowanym kobiecym języku dla miasta.

Shanell T. Smith stara się zlikwidować dychotomię „albo-albo” w debacie na temat Wielkiej Nierządnicy, wprowadzając kategorie rasy/etniczności i klasy do metafor Johnsa. Jej kontekst społeczno-kulturowy zmusza ją do bycia wrażliwą na takie kategorie, a zatem prowadzi ją do utrzymywania dwóch elementów, „kobiety” i „miasta”, w napięciu, zamiast uprzywilejowywać jeden nad drugim.

Wykorzystując postkolonialną feministyczną interpretację kobiety Babilonu, Smith podkreśla jednoczesną dwoistość jej charakterystyki jako zarówno niewolnicy burdelu, jak i cesarzowej czy imperialnego miasta. Co jednak najważniejsze, lektura Smith rzuca również światło na jej własną ambiwalentną charakterystykę zarówno jako ofiary, jak i uczestnika imperium.