The Key to Unlocking the Door to the Truth: Father Ignacio Gordon, SJ, and His Contribution to the Discipline of Canonical Procedural Law
Ojciec Ignacio Gordon, SJ, wykładał prawo kanoniczne (prawo Kościoła katolickiego) od 1960 do 1985 roku na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, koncentrując się na prawie procesowym. Według wszystkich świadectw wyróżniał się jasnością nauczania, pokornym uczuciem do swoich studentów, niestrudzoną i ukrytą służbą dla Stolicy Apostolskiej oraz gorliwością kapłańską.
Wśród jego przedsięwzięć na uwagę zasługuje inicjatywa edukacyjna na rzecz ciągłej formacji sędziów i innych ministrów sprawiedliwości w trybunałach kościelnych. W swoim nauczaniu podkreślał kościelne znaczenie i nadprzyrodzone implikacje prawa procesowego w ogóle, a zwłaszcza niezbędność sądowej ochrony małżeństwa. Szczególne wysiłki zostały podjęte, aby uczynić prawo procesowe zrozumiałym dla jego studentów i kanonistów w ogóle, w czasie, gdy Kościół świętował i wdrażał nauczanie II Watykańskiego Soboru Ekumenicznego, w wyniku którego jego prawo zostało poddane poważnej rewizji.
Ojciec Gordon nauczał w oparciu o spójną tradycję kanoniczną, jednocześnie przedstawiając najnowsze osiągnięcia w dziedzinie prawa i orzecznictwa. Nauczał całości prawa procesowego, tworząc liczne prace naukowe dotyczące zarówno kwestii ponadczasowych, jak i nowych, kładąc wyraźny nacisk na problem nadmiernej długości procesów i przyczyn opóźnień w wymiarze sprawiedliwości.
Obszarem jego szczególnej uwagi i poświęcenia był Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej - którego był konsultorem (referendarzem, a później wotanem) - w tym zarówno jego właściwe prawo, jak i jego historia. Historia ta po części pokazała, dlaczego Trybunał ten był naturalnym trybunałem funkcjonującym jako najwyższy trybunał administracyjny Kościoła.
Wkład ojca Gordona w kwestię kościelnego sądownictwa administracyjnego był jednym z tych, którzy prowadzili nowatorską i dynamiczną dyskusję na ten temat w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku.