Ocena:
Książka omawia rozwój gospodarczy Azji Wschodniej, argumentując przeciwko poglądowi, że autorytaryzm jest niezbędny dla takiego wzrostu. Podkreśla znaczenie skutecznego zarządzania, koordynacji między rządem, biznesem i społeczeństwem oraz ustanowienia wiarygodnych instytucji jako kluczowych czynników w osiąganiu wspólnego wzrostu gospodarczego. Autorzy zwracają uwagę na skuteczne strategie z krajów osiągających dobre wyniki, takich jak Japonia, Korea Południowa, Singapur i Tajwan, i sugerują, że te lekcje są cenne dla gospodarek wschodzących.
Zalety:Zapewnia szczegółowy wgląd w polityki i praktyki, które doprowadziły do sukcesu gospodarek Azji Wschodniej. Oferuje cenne lekcje dla decydentów w gospodarkach wschodzących. Dobrze zbadana i pouczająca, dzięki czemu jest interesująca dla czytelników zainteresowanych rozwojem gospodarczym.
Wady:Nie odnosi się do przeciwstawnych poglądów na temat autorytaryzmu, co niektórzy czytelnicy mogą uznać za niewystarczające. Może zbytnio koncentrować się na pozytywnych aspektach rządzenia, nie analizując w równym stopniu potencjalnych wad lub wyzwań.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
The Key to the Asian Miracle: Making Shared Growth Credible
".
""Z łatwością najbardziej świadoma i kompleksowa analiza tego, w jaki sposób i dlaczego kraje Azji Wschodniej osiągnęły trwałe wysokie stopy wzrostu gospodarczego, (ta książka) znacznie poprawia nasze zrozumienie kluczowych interakcji między rządzącymi a rządzonymi w procesie rozwoju. Zarówno studenci, jak i praktycy będą odnosić się do serii doskonałych studiów przypadków Camposa i Roota przez wiele lat." Richard L. Wilson, The Asia Foundation.
Osiem krajów Azji Wschodniej - Japonia, Korea Południowa, Tajwan, Hongkong, Singapur, Tajlandia, Malezja i Indonezja - stało się znane jako "cud wschodnioazjatycki" ze względu na dramatyczny wzrost ich gospodarek. W tych ośmiu krajach realny PKB na mieszkańca wzrósł dwukrotnie szybciej niż w jakimkolwiek innym ugrupowaniu regionalnym w latach 1965-1990. Jeszcze bardziej imponujące jest ich jednoczesne znaczne zmniejszenie ubóstwa i nierówności dochodowych. Ich sukces jest często przypisywany polityce gospodarczej, ale autorzy tej książki argumentują, że ta polityka gospodarcza nie zadziałałaby, gdyby przywódcy tych krajów nie uwiarygodnili ich w oczach społeczności biznesowych i obywateli.
Jose Edgardo Campos i Hilton Root podważają powszechne przekonanie, że kraje Azji Wschodniej osiągające najlepsze wyniki rozwijały się szybko, ponieważ były rządzone przez autorytarnych przywódców. Pokazują, że przywódcy ci musieli współpracować z różnymi sektorami swojej populacji, aby stworzyć środowisko sprzyjające trwałemu wzrostowi. Wymagało to od nich przekonania społeczności biznesowej, że ich inwestycje nie zostaną wywłaszczone i przekonania szerszej populacji, że ich krótkoterminowe poświęcenia zostaną nagrodzone w przyszłości. Wiele krajów osiągnęło współpracę biznesową poprzez tworzenie grup konsultacyjnych, które autorzy nazywają radami deliberacyjnymi, w celu zwiększenia odpowiedzialności i stabilności. Uzyskały one również powszechne poparcie poprzez różne środki podziału bogactwa, takie jak reforma rolna, spółdzielnie pracownicze i szerszy dostęp do edukacji.
Wreszcie, aby powstrzymać faworyzowanie i korupcję, które przyniosłyby korzyści wąskim grupom interesu kosztem szeroko zakrojonego rozwoju, przywódcy tych krajów stworzyli kompetentną biurokrację, która zrównoważyła autonomię z odpowiedzialnością, aby służyć wszystkim interesom, w tym ubogim.
Ta ważna książka dostarcza przydatnych lekcji na temat tego, w jaki sposób kraje rozwijające się i nowo uprzemysłowione mogą budować instytucje w celu wdrażania polityk promujących wzrost gospodarczy.
".