Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Classical Greek Tragedy
Classical Greek Tragedy poświęcona jest rekonstrukcji tego, w jaki sposób pierwotna publiczność w Atenach w V wieku p.n.e.
tworzyła znaczenie z przedstawień tragedii na festiwalach dramatycznych sponsorowanych przez miasto-państwo i jego najbogatszych obywateli. Uwzględnia kontekst ateńskich struktur politycznych i prawnych, ideologii płci, przekonań religijnych i innych sił społecznych, które przyczyniły się do odbioru dramatu przez widzów.
Koncentruje się na relacjach między wykonawcami a widzami, nie tylko obywatelami płci męskiej, ale także kobietami, metysami (wolnymi nieobywatelami) i obcokrajowcami. Historyczny rozwój tej dynamiki jest śledzony przez trzy reprezentatywne tragedie, które obejmują okres 50 lat: "Siedmiu przeciw Tebom" Ajschylosa, "Edyp Rex" Sofoklesa i "Helena" Eurypidesa. Tematy obejmują rolę chóru; bohatera tragicznego; powracające mityczne postacie i tematy; arystotelesowskie oceny składników tragedii; zmiany w architekturze teatru i ich wpływ na interakcje bohaterów oraz zajmowane przez nich przestrzenie.
Dyskusje te łączy spostrzeżenie, że gatunek ten artykułuje rzeczywistość wykraczającą poza widoczną akcję sceniczną, która przecina się z egzystencją bohaterów w chwili obecnej i rezonuje z przekonaniami religijnymi i zbiorową psychologią publiczności. Ludzkie głosy w przestrzeni spektaklu artykułują potężne siły z niewidzialnego wymiaru, które są aktywowane przez przysięgi, hymny, przekleństwa i modlitwy, i odpowiadają w formie wyroczni i proroctw, form dyskursu, które miały głębokie znaczenie dla tych, którzy oglądali oryginalne produkcje tragedii.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)