Oryginalny tytuł:
The Cinema of Things: Globalization and the Posthuman Object
Zawartość książki:
Książka ta bada strefy graniczne między życiem a nie-życiem przedstawiane w kinie od końca XIX wieku, kiedy Francja przewodziła globalnemu przemysłowi filmowemu, do pierwszych dekad XXI wieku, kiedy światowe rynki filmowe są zdominowane przez Hollywood. Kino rzeczy, inspirowane zarówno Internetem rzeczy, jak i Parlamentem rzeczy, analizuje filmowe przedstawienia sposobów, w jakie istoty ludzkie są protetycznie zaangażowane w życie poza jaźnią w erze globalnej: przez hiperkonsumpcję; przez struktury uprzedmiotowienia rasowego i seksualnego, które redukują ludzi określanych jako "inni+? do obiektów fascynacji, zaspokojenia seksualnego, wojny lub pracy; oraz przez technologię informacyjną, która zastępuje ludzką sprawczość kodowaniem.
Kultura konsumpcyjna, kluczowa cecha globalizacji, zakłada, że musimy uzupełniać się towarami, bez których w przeciwnym razie bylibyśmy niekompletni: ale te protezy, zamiast nas wzmacniać, powodują braki, które miały przezwyciężyć. Jesteśmy pochłonięci przez przedmioty, do tego stopnia, że sami stajemy się uprzedmiotowieni.
Jednocześnie przedmioty, zwłaszcza technologiczne, stają się coraz bardziej autonomiczne, przyjmując role, które niegdyś były domeną ludzkiej sprawczości. Stajemy się obiektami globalizacji, a kino obrazowo przedstawia tę transformację, ale oferuje nam również możliwość zachowania naszego człowieczeństwa w tym procesie.
