Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Skyscraper Cinema: Architecture and Gender in American Film
Niezależnie od tego, czy chodzi o wysokie biurowce, wieżowce czy hotele, drapacze chmur są gwiazdami amerykańskiego kina od czasów ery kina niemego. Wysokie budynki kina były w różny sposób przedstawiane jako nieokiełznane aspiracje, jaskinie nieprawości i erotyzmu, latarnie demokracji i dobrze naoliwione maszyny korporacyjne. Biorąc pod uwagę ich intrygującą różnorodność, Merrill Schleier ustala i wyjaśnia wpływ rzeczywistych drapaczy chmur na amerykańskie ideologie dotyczące pracy, wypoczynku, romansu, tożsamości seksualnej i polityki, widziane w hollywoodzkich filmach.
Schleier analizuje dzieła filmowe, w których drapacze chmur są integralnym elementem, interpretując ikonografię i praktyki przestrzenne w tych często fikcyjnych nowoczesnych budynkach, zwłaszcza w odniesieniu do koncepcji płci. Zorganizowana chronologicznie i tematycznie, autorka oferuje bliską lekturę filmów, w tym "Safety Last", "Skyscraper Souls", "Wife vs. Secretary", "Baby Face", "The Fountainhead" i "Desk Set". Rozpoczynając od humorystycznych wybryków Harolda Lloyda, głównego aktora epoki niemej, książka przechodzi przez rozczarowanie ery kryzysu, w której drapacze chmur są wykorzystywane jako gracze w moralizatorskich, świadomych klasowo historiach, po II wojnę światową i jej ponowne wyobrażenie o amerykańskich wartościach politycznych i ekonomicznych, a kończy się skomplikowanym dobrobytem lat 50. i życiem pracowników umysłowych i ich małżonków.
Czerpiąc inspirację z Projektu Arkady Waltera Benjamina, Schleier tworzy w tej książce model rozumienia architektury jako nośnika pożądania i wartości klasowych, a ostatecznie wnosi szeroki wkład w myślenie o bogatym skrzyżowaniu środowiska zbudowanego, kina i płci.