Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki „The Cinematic” podkreślają jej aktualną zawartość, eklektyczny zakres tekstów i obrazów oraz przydatność zarówno dla studentów, jak i dojrzałych twórców. Podczas gdy jedna z recenzji koncentruje się raczej na jakości przekazu niż na treści książki, inni czytelnicy doceniają jej głębię i wnikliwe perspektywy związane z fotografią i kinem.
Zalety:Aktualna i szeroka treść, dobry eklektyczny zakres tekstów i obrazów, przydatny dla studentów i dojrzałych twórców, pouczający o związkach między fotografią a kinem, możliwość indywidualnego czytania tekstów pomaga w zrozumieniu.
Wady:Niektóre recenzje nie zawierały szczegółowych informacji na temat treści książki, a jeden z recenzentów zalecił przeczytanie najpierw innej książki w celu lepszego zrozumienia.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Cinematic
Zawartość książki:
Kluczowe teksty artystów i teoretyków przedstawiają zmieniające się relacje między filmem a fotografią oraz sposób, w jaki rozwój kina zmusił fotografię do uczynienia cnoty z bezruchu.
Kino było odskocznią dla twórczości wielu wpływowych artystów, w tym między innymi Victora Burgina, Philipa-Lorca diCorcia, Stana Douglasa, Nan Goldin, Douglasa Gordona, Cindy Sherman i Jeffa Walla. Tymczasem wiele najnowszych filmów jest bogatych w odniesienia do współczesnej fotografii. Sztuka wideo zwróciła się w stronę fotograficznej powolności.
Fotografia ma teraz do dyspozycji budżet i skalę kina. Ten dodatek do serii Dokumentów Sztuki Współczesnej Whitechapel bada bogatą historię twórczej interakcji między ruchomą i nieruchomą fotografią, śledząc ich ciągle zmieniające się relacje od wczesnego modernizmu.
Fotografia nieruchoma - upiorny rodzic kina - została przyćmiona przez medium filmowe, ale także uwolniona. Rozwój kina zmusił fotografię do uczynienia cnoty z własnego bezruchu. Z drugiej strony film zazdrościł fotografii prostoty, lekkości i precyzji. Rosyjscy konstruktywiści uważali kino awangardowe za sekwencję graficznych "ujęć".
Współcześni im fotografowie Bauhausu, konstruktywiści i futuryści połączyli fotografie w formę kina na stronie. W odpowiedzi na rozwój kina popularnego, Henri Cartier-Bresson wywyższył "decydujący moment" fotografii. W latach 50. fotografia reportażowa zaczęła badać możliwości wyrywania fragmentów filmowych. Od lat 60. artyści konceptualni i postkonceptualni badali narracyjne zagadki znalezionych kadrów filmowych. The Cinematic gromadzi kluczowe teksty artystów i teoretyków od lat dwudziestych XX wieku - w tym Szlaka Moholy-Nagy'ego, Piera Paolo Pasoliniego, Victora Burgina, Jeffa Walla i Catherine David - dokumentujące dialog między fotografią a filmem, który wzbogacił oba media.
