King William's Tontine: Dlaczego emerytura przyszłości powinna przypominać przeszłość

Opinie czytelników

Książka omawia koncepcję tontines jako metody dzielenia ryzyka długowieczności i zapewnia wgląd w przyszłość planowania dochodów emerytalnych bez polegania wyłącznie na firmach ubezpieczeniowych. Przedstawia kontekst historyczny i implikacje prawne tontines, pozycjonując je jako realną alternatywę w obecnym krajobrazie finansowym.

Książka jest dobrze zbadana, jasno napisana i zabawna. Rozwiewa mity na temat tontines i zapewnia świeże spojrzenie na dochód emerytalny. Wiele recenzji podkreśla wciągający styl pisania autora i przystępność dla niespecjalistów. Jest to wartościowa lektura dla każdego zainteresowanego planowaniem emerytalnym i ryzykiem długowieczności.

Kilku recenzentów zwróciło uwagę na słabą edycję, z powtarzającymi się historiami i brakiem spójności w niektórych sekcjach. Pojawiają się sugestie, że historyczne spostrzeżenia zawarte w książce nie zawsze przekładają się na praktyczne zastosowania dla współczesnych czytelników, a kwestie redakcyjne umniejszają ogólną przyjemność z materiału.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

King William's Tontine: Why the Retirement Annuity of the Future Should Resemble Its Past

Zawartość książki:

W czasach przed obligacjami, bonami skarbowymi czy bankami centralnymi istniały tontiny.

Były to programy, w których grupa inwestorów pożyczała pieniądze rządowi, korporacji lub królowi, podobnie jak w przypadku współczesnego konsorcjum pożyczkowego. Jednak w przeciwieństwie do konwencjonalnego długu, okresowe płatności odsetek były wypłacane tylko tym, którzy przeżyli.

Wraz ze śmiercią osób nominowanych do tontine, dochody pozostałych przy życiu odpowiednio wzrastały. Być może jest to chorobliwe, ale była to jedna z najwcześniejszych form ubezpieczenia długowieczności, w której pula dzieliła ryzyko. Moshe Milevsky opowiada historię pierwszego tontine wyemitowanego przez rząd angielski w 1693 roku, znanego jako tontine króla Williama, przeznaczonego na sfinansowanie wojny przeciwko francuskiemu królowi Ludwikowi XIV.

Wyjaśnia, w jaki sposób działają tontiny, jaka myśl finansowa i ekonomiczna za nimi stoi, a także dlaczego popadły w niełaskę. Milevsky kończy prowokacyjnym argumentem, że odpowiednio zmodyfikowane tontiny powinny zostać wskrzeszone na potrzeby planowania dochodów emerytalnych w XXI wieku.