Ocena:

Książka „King Peggy” opowiada inspirującą, prawdziwą historię Peggielene Bartels, amerykańskiej sekretarki, która niespodziewanie zostaje królem swojej rodzinnej wioski w Ghanie, Otuam. W trakcie narracji Peggy z humorem, determinacją i uczciwością radzi sobie z wyzwaniami takimi jak korupcja, seksizm i tradycje kulturowe, jednocześnie pracując nad poprawą życia mieszkańców swojej wioski. Książka jest bogata w opisy ghańskiej kultury i życia, dzięki czemu jest zachwycającą i prowokującą do myślenia lekturą.
Zalety:Historia jest humorystyczna i inspirująca, z dobrze rozwiniętymi postaciami i wciągającymi wątkami. Autorka dostarcza cennych spostrzeżeń na temat ghańskiej kultury i tradycji, czyniąc książkę edukacyjną i rozrywkową. Czytelnicy doceniają silny charakter King Peggy i jej determinację do wprowadzania pozytywnych zmian pomimo znaczących przeszkód.
Wady:Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że styl pisania przypomina samodzielnie opublikowane dzieło, a kilku wyraziło rozczarowanie zakończeniem książki, czując, że brakuje jej zakończenia. Pojawiły się wzmianki o powtarzających się elementach fabuły, a niektórzy czytelnicy zauważyli duży nacisk na przesądy i rytuały, które nie każdemu mogą przypaść do gustu.
(na podstawie 295 opinii czytelników)
King Peggy: An American Secretary, Her Royal Destiny, and the Inspiring Story of How She Changed an African Village
Urocza, prawdziwa bajka o amerykańskiej sekretarce, która odkrywa, że została wybrana na króla zubożałej wioski rybackiej na zachodnim wybrzeżu Afryki. King Peggy to kronika zadziwiającej podróży amerykańskiej sekretarki Peggielene Bartels, która nagle zostaje wybrana na króla 7-tysięcznego miasteczka na środkowym wybrzeżu Ghany, pół świata stąd.
Po przybyciu na ceremonię koronacji w pięknym Otuam, odkrywa tragiczną rzeczywistość: nie ma bieżącej wody, lekarza, szkoły średniej, a wielu starszych wioski kradnie fundusze miasta. Co gorsza, jej wujek (zmarły król) leży w kostnicy, czekając na odpowiedni pogrzeb w pałacu królewskim, który jest w ruinie.
Pierwsze dwa lata Peggy jako króla Otuam rozwijają się w sposób dziwniejszy niż fikcja. W końcu głęboko tradycyjne afrykańskie miasto zostaje podniesione na duchu przez ambicje swojej zdecydowanie nowoczesnej kobiety-króla, a Peggy sama zmienia się ze zwykłej sekretarki w serce i nadzieję swojej społeczności.