Kim jest Kościół? Eklezjologia dla dwudziestego pierwszego wieku

Opinie czytelników

Książka Cheryl M. Peterson „Kim jest Kościół? An Ecclesiology for the Twenty-First Century” bada upadek kościołów protestanckich, koncentrując się na eklezjologii przez pryzmat Ducha Świętego. Książka oferuje kompleksową analizę różnych perspektyw teologicznych, w tym eklezjologii misyjnej, i przedstawia odważną propozycję zrozumienia tożsamości i celu kościoła we współczesnych kontekstach. Podczas gdy wielu recenzentów uważa ją za aktualną i pouczającą, inni krytykują jej jasność i oryginalność.

⬤ Dobrze napisana i udokumentowana
⬤ oferuje obszerne rozdziały i rzuca wyzwanie tradycyjnemu myśleniu
⬤ zapewnia wnikliwą analizę współczesnych kwestii eklezjologicznych
⬤ angażująca propozycja skoncentrowana na Duchu Świętym
⬤ zawiera pytania do głębszej refleksji.

⬤ Niektóre recenzje wspominają o trudnościach w zrozumieniu treści
⬤ obawy dotyczące oryginalności, sugerujące duże poleganie na istniejącej literaturze
⬤ mieszane doświadczenia ze skutecznością książki w angażowaniu czytelników.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Who Is the Church? An Ecclesiology for the Twenty-First Century

Zawartość książki:

Wiele kongregacji jest dziś nękanych obawami, czy to o utratę członków i pieniędzy, czy też o nieistotność w coraz bardziej pluralistycznym społeczeństwie. Aby temu przeciwdziałać, wiele kongregacji koncentruje się na strategii i celu tego, co kościoły „robią”, ale Cheryl Peterson twierdzi, że kościoły głównego nurtu muszą zamiast tego skupić się na tym, „czym” lub „kim” są, aby odzyskać teologiczne, a nie socjologiczne zrozumienie siebie.

Aby to zrobić, umieszcza pytania o tożsamość i misję kościoła w rozmowie z głównymi paradygmatami eklezjologicznymi minionego stulecia: neoreformacyjną koncepcją kościoła jako „wydarzenia słowa” i ekumenicznymi paradygmatami kościoła jako „komunii”. Argumentuje, że te dwa paradygmaty zakładają kontekst kulturowego chrześcijaństwa, który już nie istnieje, skoncentrowany na kościele, który jest gromadzony, a nie na kościele misyjnym, który jest wysyłany.

Peterson sugeruje zamiast tego, abyśmy rozumieli kościół jako ludzi stworzonych przez Ducha, aby byli wspólnotą, i że musimy domagać się metody narracyjnej, aby zbadać tożsamość kościoła, a konkretnie historię powstania kościoła w Dziejach Apostolskich. Wreszcie, oto sposób myślenia o kościele, który godzi najlepsze z konkurujących modeli kościoła dla przyszłości głównej teologii protestanckiej.