Kieszonkowy podręcznik Armii Czerwonej do samodzielnego prowadzenia wojny partyzanckiej: Towarzysz partyzanta

Opinie czytelników

Książka jest przetłumaczonym radzieckim podręcznikiem z czasów II wojny światowej, skierowanym do partyzantów walczących z nazistowskimi Niemcami, chwalonym za historyczne znaczenie i praktyczne informacje, ale krytykowanym za przestarzałą treść i nadmierne zmiany wprowadzone przez współczesnych redaktorów.

Podręcznik oferuje fascynujący wgląd w radziecką taktykę podczas II wojny światowej, zawiera cenne odniesienia historyczne i dostarcza praktycznych informacji na temat wojny partyzanckiej. Wielu czytelników docenia szczegółowe objaśnienia taktyk i kontekst epoki, co czyni go cennym dodatkiem dla miłośników historii i entuzjastów wojskowości.

Krytycy zauważają, że książka została mocno zredagowana, a wiele interesujących treści zostało usuniętych, co zmniejsza jej potencjał. Ponadto omawiana broń i technologia są przestarzałe, co sprawia, że niektóre informacje są mniej przydatne w dzisiejszych czasach. Niektórzy czytelnicy uznali ją za mniej wciągającą niż wcześniejsze wydania.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Red Army's Do-It-Yourself, Nazi-Bashing Guerrilla Warfare Manual: The Partisan's Companion

Zawartość książki:

Wybór Klubu Książki Wojskowej.

Trzecia edycja The Partisan's Companion to ostatni i najlepszy podręcznik Armii Czerwonej używany do szkolenia partyzantów do walki z nazistowskim najeźdźcą. Jego przydatność przetrwała II wojnę światową. Później był używany do szkolenia partyzantów "trzeciego świata" w ich wojnach narodowowyzwoleńczych w latach 1950-70, a nawet partyzantów Fedayeen, którzy walczyli z siłami USA i koalicji w Iraku. Dawno, dawno temu podręcznik harcerski koncentrował się prawie wyłącznie na biwakowaniu, rzemiośle polowym i pierwszej pomocy. The Partisan's Companion dodaje do tego broń, wyburzanie, walkę wręcz, różnego rodzaju chaos i wiele form nazistowskich ataków. To jak stary podręcznik harcerski na sterydach.

Kiedy Niemcy zaatakowały Związek Radziecki, Armia Czerwona z trudem radziła sobie z "niezwyciężonym" Wehrmachtem. Początkowe partyzanckie wysiłki oporu również miały problemy. Żadni miejscowi nie byli mile widziani, a jedynymi partyzantami uznawanymi przez Moskwę były otoczone jednostki Armii Czerwonej i oddziały lojalnych członków partii, którzy zostali wysłani na nieznane terytorium, by walczyć z nazistami. Początkowy podręcznik szkoleniowy był przedrukiem z rosyjskiej wojny domowej, a większość tych jednostek została zniszczona. W końcu Sowieci zaczęli rekrutować partyzantów z lokalnej społeczności - ale z oficerami Armii Czerwonej i agentami tajnej policji. Działania partyzanckie poprawiły się.

Pod koniec 1942 r. stało się oczywiste, że Niemcy przegrywają wojnę. Szeregi partyzantów rosły, podobnie jak wymagania szkoleniowe dla dowódców partyzanckich. Wydanie Partisan's Companion z 1942 roku pomogło szybko wyszkolić nowych partyzantów do wspólnego standardu. Oprócz rzemiosła polowego obejmuje taktykę partyzancką, niemiecką taktykę kontrpartyzancką, wyburzanie, broń niemiecką i radziecką, zwiad, kamuflaż, wojnę przeciwpancerną i obronę przeciwlotniczą dla oddziałów i plutonów. Zawiera radzieckie lekcje z dwóch gorzkich lat wojny i zapewnia dobre spojrzenie na taktykę i szkolenie dojrzałych sił partyzanckich. Partyzanci poruszali się i żyli w ukryciu, nękali wroga i wspierali Armię Czerwoną poprzez zwiad i ataki na niemieckie linie zaopatrzeniowe. Byli także agentami sowieckiej władzy i zemsty w okupowanych regionach. Sowieccy historycy przypisują partyzantom związanie dziesięciu procent niemieckiej armii i zabicie prawie miliona żołnierzy wroga. Wyraźnie udaremnili oni niemiecką logistykę i zmusili Niemców do okresowego wydzielania oddziałów do polowania na partyzantów. Partyzanci i ta trzecia edycja były wyraźnie częścią ostatecznego sowieckiego zwycięstwa nad Niemcami.

Les Grau jest emerytowanym oficerem armii amerykańskiej, który walczył z partyzantami w Wietnamie Południowym - i opuścił go na noszach. W związku z tym jego uznanie dla taktyk partyzanckich pojawiło się na wczesnym etapie jego kariery. Armia nauczyła go później rosyjskiego, a jego służba obejmowała częste wyjazdy do Związku Radzieckiego i innych krajów. Jest autorem trzech książek na temat wojny radziecko-afgańskiej, w tym The Other Side of the Mountain: The Other Side of the Mountain: Mujahideen Tactics in the Soviet-Afghan War (wraz z Ali Jalali). Mike (Misha) Gress dorastał w dziczy Syberii, gdzie każdy ojciec, w tym jego własny, był weteranem walki z nazistami. Wstąpił do Armii Radzieckiej i służył w siłach piechoty (zmotoryzowanych karabinów), a następnie wyprodukował The Soviet-Afghan War: How a Superpower Fought and Lost wraz z Lesem Grau.