Kierowanie operacjami - dowództwo brytyjskiego korpusu na froncie zachodnim 1914-18

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółową analizę kontroli nad zasobami Brytyjskich Sił Ekspedycyjnych (BEF) i rozwoju artylerii podczas Wielkiej Wojny, wyjaśniając zmiany w kontroli między armią, korpusem i dywizjami. Jest przedstawiony w sposób edukacyjny, oferując wgląd w codzienne życie dowódcy korpusu, obalając mity na temat przywództwa podczas wojny.

⬤ Autorytatywna i obiektywna
⬤ dokładna analiza operacji wojskowych
⬤ wysoce edukacyjna dla studentów
⬤ wyjaśnia niejasności dotyczące struktury dowodzenia i kontroli zasobów
⬤ przydatna do studiów podyplomowych i badań.

Bardziej edukacyjna niż rozrywkowa; może nie spodobać się czytelnikom szukającym lekkiej lub wciągającej lektury.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Directing Operations - British Corps Command on the Western Front 1914-18

Zawartość książki:

Książka "Directing Operations" została opisana przez Gary'ego Sheffielda jako "bez wątpienia jedna z najważniejszych książek na temat armii brytyjskiej podczas I wojny światowej, jakie ukazały się w ostatnich latach". Oparta na kompleksowych badaniach źródeł pierwotnych, jest to pierwsza praca badająca rolę dowództwa brytyjskiego korpusu w BEF na froncie zachodnim podczas pierwszej wojny światowej.

Pokazuje znaczenie przedwojennego myślenia w prowadzeniu operacji BEF, powiązanego z szeroko zakrojonymi wysiłkami, aby wyciągnąć wnioski z poprzednich operacji i zastosować je w miarę trwania wojny. Podkreśla centralną rolę artylerii w ofensywach na froncie zachodnim oraz to, jak korpusy zyskiwały coraz większą kontrolę nad zasobami artyleryjskimi w 1915 roku. Do 1917 r., wyciągając wnioski z bitwy nad Sommą w 1916 r., korpus był szczeblem dowodzenia, na którym dowodzono i organizowano większość artylerii.

To przygotowało grunt dla korpusów, które stały się odpowiedzialne za szczegółowe planowanie ataków w latach 1917 i 1918. Niemniej jednak wykazały się one podczas Stu Dni (od sierpnia 1918 r.

do końca wojny) wystarczającą elastycznością, aby w razie potrzeby przekazać kontrolę nad artylerią dywizjom i wznowić ją w przypadku konkretnych operacji, takich jak atak na Linię Hindenburga we wrześniu i październiku 1918 roku. Ostatni rozdział jest być może najbardziej oryginalną częścią książki, ponieważ analizowane są w nim codzienne działania generałów pierwszej wojny światowej - co robili ci ludzie, gdy nie walczyli w bitwach?

Po raz pierwszy w historii poruszono ten aspekt dowodzenia na froncie zachodnim.