Kiedy Ziemia miała dwa księżyce: Zaginiona historia nocnego nieba

Opinie czytelników

Książka zapewnia wciągającą eksplorację formacji planetarnej i nauki, łącząc ciekawe anegdoty z aktualnymi teoriami i odkryciami naukowymi. Jest ona odpowiednia dla ogółu czytelników i osób zainteresowanych astronomią, choć niektórzy uważają, że brakuje jej organizacji.

⬤ Fascynująca treść, która rozpala wyobraźnię
⬤ przystępna dla ogółu czytelników
⬤ jasne wyjaśnienia złożonych tematów
⬤ wciągający styl pisania
⬤ przydatne funkcje, takie jak słowniczek i materiały referencyjne
⬤ zawiera humorystyczne przypisy i ciekawy kontekst historyczny.

⬤ Zdezorganizowana i chaotyczna struktura
⬤ niektóre sekcje trudne do śledzenia
⬤ nadmiar przypisów, które zakłócają tok narracji
⬤ może przytłoczyć czytelników bez wykształcenia naukowego
⬤ niektóre sensacyjne twierdzenia mogą obniżyć wiarygodność.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

When the Earth Had Two Moons: The Lost History of the Night Sky

Zawartość książki:

Zdumiewająca eksploracja powstawania planet i początków życia przez jednego z najbardziej innowacyjnych geologów planetarnych na świecie.

W 1959 roku radziecka sonda Łuna 3 wykonała pierwsze zdjęcia dalekiej strony Księżyca. Nawet przy ich słabej rozdzielczości, obrazy oszołomiły naukowców: daleka strona to ogromna górzysta przestrzeń, a nie rozległe równiny lawy widziane z Ziemi. Kolejne misje potwierdziły to znacznie bardziej szczegółowo.

Jak to możliwe i co może nam to powiedzieć o naszym miejscu we wszechświecie? Jak się okazuje, całkiem sporo.

Czternaście miliardów lat temu wszechświat eksplodował, tworząc galaktyki i gwiazdy. Z resztek pyłu i gazu uformowały się planety, które łączyły się w coraz większe ciała krążące wokół każdej gwiazdy. W ramach niebiańskiej walki o przetrwanie najsilniejszych, ciała planetarne zderzały się ze sobą, aż powstały układy słoneczne. Co ciekawe, zamiast być stosunkowo podobnymi pod względem składu, planety w naszym Układzie Słonecznym oraz komety, asteroidy, satelity i pierścienie są urzekająco różne. Podobnie jak połówki naszego Księżyca.

W książce Kiedy Ziemia miała dwa księżyce ceniony geolog planetarny Erik Asphaug zabiera nas w ekscytującą podróż przez najdalsze zakątki czasu i naszej galaktyki, aby dowiedzieć się dlaczego. Pięknie napisana i prowokacyjnie uargumentowana, Kiedy Ziemia miała dwa księżyce to nie tylko oszałamiająca astronomiczna wycieczka, ale także głębokie badanie natury życia tutaj - i miliardy mil od domu.

--Kirkus Reviews.