Kiedy umrę, pójdę do nieba, bo spędziłem czas w piekle: Pamiętnik z mojego roku jako pielęgniarka wojskowa w Wietnamie

Opinie czytelników

Wspomnienia Barbary Kautz „When I Die I'm Going to Heaven 'Cause I've Spent my Time in Hell” (Kiedy umrę, pójdę do nieba, bo spędziłam czas w piekle) stanowią osobistą i szczegółową relację z jej rocznego pobytu jako pielęgniarki wojskowej w Wietnamie, zapewniając wgląd w wyzwania i doświadczenia unikalne dla pielęgniarek podczas wojny w Wietnamie. Narracja zawiera refleksje na temat jej pracy w opiece nad urazami mózgu, a także osobiste historie o koleżeństwie i trudach w strefie konfliktu. Pomimo pewnych krytycznych uwag dotyczących edycji i spójności narracji, pamiętnik jest opisywany zarówno jako edukacyjny, jak i wciągający.

Książka jest chwalona za autentyczną i szczegółową narrację, przedstawiającą intensywne doświadczenia pielęgniarki wojskowej podczas wojny w Wietnamie. Czytelnicy doceniają emocjonalną głębię, szczerość autora i portret koleżeństwa wśród pielęgniarek i żołnierzy. Wielu uważa, że jest to pouczająca i cenna relacja z pierwszej ręki, która rzuca światło na rzadziej omawiany aspekt historii wojskowości. Pisanie jest postrzegane jako porywające i szczere, co sprawia, że trudno je odłożyć.

Kilku czytelników zwróciło uwagę na problemy z edycją, w tym błędy typograficzne, błędy gramatyczne i kilka przypadków dezorganizacji narracji. Niektórzy uznali niektóre historie za mniej wciągające i uważali, że część książki bardziej przypomina pamiętnik niż spójne wspomnienia. Kilka recenzji wskazywało, że pomimo wagi tematu, narracji czasami brakowało napięcia lub głębi, które mogłyby uczynić ją bardziej porywającą.

(na podstawie 338 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

When I Die I'm Going to Heaven 'cause I've Spent My Time in Hell: A Memoir of My Year as an Army Nurse in Vietnam

Zawartość książki:

W wieku 18 lat Barbara Hesselman wstąpiła do wojska, aby sfinansować swoją edukację pielęgniarską. Nieco ponad cztery lata później, z mniej niż sześciomiesięcznym doświadczeniem pielęgniarskim, została przydzielona do 24 Szpitala Ewakuacyjnego w Wietnamie Południowym.

Na oddziale intensywnej opieki neurochirurgicznej, gdzie pracowała, ona i jej koledzy żołnierze walczyli o życie rannych - a czasem o ich zdrowie psychiczne - ciężką pracą i głupimi wybrykami, w tym maskotką o imieniu Mighty Ralph. Rytm codziennego życia w 24th Evac zatarł się w pamięci Barbary.

To, co pozostało, to odrębne historie z udziałem pacjentów, korpusów, lekarzy i pielęgniarek. Chociaż konflikt w Wietnamie służy jako tło dla "Kiedy umrę, pójdę do nieba, bo spędziłem czas w piekle", historie Barbary o bohaterstwie, miłości, stracie, rozpaczy, a nawet radości są ponadczasowe.