Kiedy nie możesz zrobić nic więcej

Opinie czytelników

Książka dr Barry'ego Zareta „When You Can't Do Any More” porusza tematy związane z nieuleczalną chorobą, żałobą i rolą lekarza w zapewnianiu komfortu umierającym pacjentom i ich bliskim. Poprzez zbiór przejmujących wierszy Zaret zastanawia się nad osobistymi doświadczeniami, w tym cennymi chwilami i związkami, oferując wgląd w odnajdywanie piękna i nadziei pośród smutku.

Książka jest pełna człowieczeństwa i współczucia, odzwierciedlając głęboką empatię i koncentrując się na małych radościach w życiu. Wiersze podnoszą na duchu, zachęcając do odnowy i nadziei, dzięki czemu nadają się do wielokrotnego czytania. Zaret łączy osobistą narrację z profesjonalnym wglądem, zapewniając zrozumiałą perspektywę radzenia sobie z sytuacjami u schyłku życia.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat śmiertelnej choroby i żałoby za emocjonalnie trudny; skupienie się na smutku i stracie może nie spodobać się każdemu. Dodatkowo, ci, którzy szukają czysto naukowej dyskusji na temat śmierci, mogą być rozczarowani poetyckim podejściem.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

When You Can't Do Any More

Zawartość książki:

Tytułowy wiersz znakomitego nowego tomiku poezji Barry'ego Zareta jest szalenie skromny i pełen nieświadomej ironii.

Mający opisywać poczucie bezradności lekarza pod koniec życia pacjenta (Zaret jest znanym kardiologiem), w rzeczywistości ukazuje człowieka o niemal niewyobrażalnym cieple, hojności i ogromnym duchu, człowieka, który myśląc, że robi niewiele, robi wszystko. Podobnie jak reszta tej wspaniałej kolekcji, która w wymowny sposób celebruje oddanie autora jego żydowskiemu dziedzictwu, opłakuje utratę pacjentów, drogich przyjaciół i ukochanej żony, a także świętuje nadejście nowej miłości i odnowionej nadziei.

Wszystko to oddane jest prostym i lirycznie pięknym językiem. Na przykład w "Hymnie" jest wdzięczny za "moje rzeki / wciąż płynące; / za lata, / wciąż nadchodzące; za moje morze, / wciąż wypełniające... ".

" I my też, na szczęście, jesteśmy. -Victor Altshul, autor Śpiewu ze szpakami i Ody do mojej jesieni.