Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „When Women Were Birds” autorstwa Terry Tempest Williams porusza tematy natury, feminizmu i tożsamości osobistej poprzez unikalny liryczny styl eseju. Recenzenci uznali ją za pięknie napisaną, przejmującą i prowokującą do myślenia, głęboko rezonującą z ich własnymi doświadczeniami, szczególnie tymi związanymi z macierzyństwem i kobiecością. Szczególnie chwalono nacisk narracji na oddanie głosu kobietom oraz refleksje nad kwestiami ekologicznymi i kulturowymi.
Zalety:⬤ Unikalny liryczny i poetycki styl prozy, który urzeka czytelników.
⬤ Głęboka eksploracja natury, feminizmu i tożsamości osobistej.
⬤ Angażujące i humorystyczne anegdoty.
⬤ Rezonuje emocjonalnie z czytelnikami, zwłaszcza tymi, którzy mają matczyne powiązania.
⬤ Zachęcające przesłanie o kobiecej sile i indywidualności.
⬤ Głos autorki jest uspokajający i stymulujący intelektualnie.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali książkę za duchowo wnikliwą i refleksyjną.
Wady:⬤ Struktura narracyjna książki może wydawać się niektórym czytelnikom chaotyczna lub myląca.
⬤ Powtarzanie tematów, w szczególności dotyczących pustych dzienników matki, zostało zauważone przez niektórych jako nadmierne.
⬤ Niektórzy czytelnicy odczuwali brak spójnego wglądu w niektóre tematy.
⬤ Kilku recenzentów zaleciło przeczytanie najpierw jej poprzedniej książki „Refuge” dla lepszego kontekstu.
(na podstawie 253 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
When Women Were Birds: Fifty-Four Variations on Voice
Zawartość książki:
KRAJOWY BESTSELLER.
Najlepsza książka roku według Kansas City Star.
„Błyskotliwa, medytacyjna i pełna niespodzianek, mądrości i cudów” - Ann Lamott, autorka »Niedoskonałych ptaków«.
„Zostawiam ci wszystkie moje dzienniki, ale musisz mi obiecać, że nie zajrzysz do nich, dopóki nie odejdę”. To właśnie powiedziała jej matka Terry Tempest Williams, matriarchini dużego klanu mormonów w północnym Utah, na tydzień przed śmiercią. Odkrycie, że jej matka prowadziła dzienniki, było dla Williams szokiem. Ale nie tak wielkim szokiem, jak odkrycie, że trzy półki dzienników były puste. W pięćdziesięciu czterech krótkich rozdziałach Williams opowiada wspomnienia o swojej matce, zastanawia się nad własną wiarą i kontempluje pojęcie nieobecności i obecności w sztuce i w naszym świecie.
When Women Were Birds to starannie wykonany kalejdoskop, który nieustannie obraca się wokół pytania: Co to znaczy mieć głos?
