Oryginalny tytuł:
When Harry Became Sally - Responding to the Transgender Moment
Zawartość książki:
Ruch transpłciowy nabrał zawrotnego tempa. W ciągu jednego roku przeszedł od czegoś, o czym większość Amerykanów nigdy nie słyszała, do sprawy roszczącej sobie prawa obywatelskie.
Ale czy chłopiec naprawdę może zostać „uwięziony” w ciele dziewczynki? Czy współczesna medycyna naprawdę może „zmienić” płeć? Czy płeć jest w ogóle czymś „przypisanym”? Jaka jest pełna miłości reakcja na przyjaciela lub dziecko doświadczające konfliktu tożsamości płciowej? Co nasze prawo powinno mówić na te tematy?
Kiedy Harry stał się Sally: Odpowiedź na moment transpłciowy dostarcza przemyślanych odpowiedzi na wszystkie te pytania. Opierając się na najlepszych spostrzeżeniach z biologii, psychologii i filozofii, Ryan T. Anderson oferuje wyważone podejście do kwestii politycznych, zniuansowaną wizję ludzkiego wcielenia oraz trzeźwe i uczciwe badanie ludzkich kosztów błędnego postrzegania ludzkiej natury.
Ujawnia ponury kontrast między słonecznym obrazem mediów a często smutnymi realiami walki o tożsamość płciową. Przedstawia czytelnikom ludzi, którzy próbowali „przejść”, ale nie znaleźli się w lepszej sytuacji. Szczególnie niepokojące jest cierpienie odczuwane przez dorosłych, którzy byli zachęcani do przejścia jako dzieci, ale później tego żałowali.
I jest powód, dla którego wielu tego żałuje. Jak pokazuje Anderson, najbardziej pomocne terapie nie koncentrują się na osiągnięciu niemożliwego - zmianie ciała w celu dostosowania go do myśli i uczuć - ale na pomaganiu ludziom w zaakceptowaniu, a nawet przyjęciu prawdy o ich ciałach i rzeczywistości. Dyskusja ta będzie szczególnie interesująca dla rodziców, którzy obawiają się, w jaki sposób ideologiczny doradca szkolny może próbować kierować ich dzieckiem. Najlepsze dowody pokazują, że zdecydowana większość dzieci w naturalny sposób wyrasta z fazy konfliktu płci. Nikt jednak nie wie, w jaki sposób nowe zasady szkolne mogą wpłynąć na dzieci indoktrynowane, by uwierzyły, że naprawdę są uwięzione w „niewłaściwym” ciele.
W całej książce Anderson podkreśla różne sprzeczności leżące u podstaw tego momentu: W jaki sposób przyjmuje gnostycką ideę, że prawdziwe ja jest czymś innym niż ciało, jednocześnie przyjmując ideę, że nic poza fizycznością nie istnieje. W jaki sposób opiera się na sztywnych stereotypach płciowych - w których lalki są dla dziewczynek, a ciężarówki dla chłopców - jednocześnie podkreślając, że płeć jest czysto społecznym konstruktem i że nie ma znaczących różnic między kobietami i mężczyznami. W jaki sposób zakłada, że poczucie tożsamości zasługuje na absolutny szacunek, podczas gdy fakty naszego wcielenia nie. W jaki sposób głosi, że ludzie powinni mieć swobodę robienia tego, co im się podoba i definiowania własnej prawdy - jednocześnie egzekwując bezwzględną kampanię mającą na celu zmuszenie każdego, kto ośmieli się sprzeciwić.
Każdy ma coś do stracenia w dzisiejszych debatach na temat tożsamości płciowej. Analizując politykę edukacyjną i politykę zatrudnienia, mandaty łazienkowe i szatniowe z czasów Obamy, politycznie poprawne kody mowy i naruszenia wolności religijnej, Anderson pokazuje, w jaki sposób prawo jest wykorzystywane do wymuszania i karania tych, którzy wierzą w prawdę o ludzkiej naturze. Pokazuje też, w jaki sposób Amerykanie mogą zacząć się przeciwstawiać, kierując się zasadami i rozwagą, współczuciem i łaską.
