Ocena:
Książka „When Boxing Was A Jewish Sport” oferuje szczegółowy opis historyczny żydowskich bokserów, zawierający wywiady i anegdoty z tamtych czasów. Czytelnicy doceniają jej autentyczne badania i osobisty charakter, ale krytykują ją za brak edycji i perspektywy.
Zalety:⬤ Autentyczne badania historyczne z bezpośrednimi cytatami z wywiadów.
⬤ Wciągające osobiste historie i anegdoty z wywiadów autora.
⬤ Zawiera kompleksowy przegląd udziału Żydów w boksie, szczególnie na początku XX wieku.
⬤ Cenna dla osób zainteresowanych historią kultury i dziedzictwem boksu.
⬤ Styl pisania krytykowany jako gęsty, pozbawiony życia i właściwej edycji.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że konkretne stwierdzenia dotyczące udziału Żydów w boksie są przesadzone lub brakuje im autorytetu.
⬤ Powtarzające się rozdziały i sekcje, które mogłyby zostać skrócone.
⬤ Błędy w indeksowaniu i prezentacji, w tym słabej jakości zdjęcia i niejasne rozróżnienie między cytatami a narracją.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
When Boxing Was a Jewish Sport
Jest to wspaniała ustna historia okresu między I a II wojną światową, kiedy to żydowscy sportowcy byli dominującą grupą etniczną w boksie zawodowym w Stanach Zjednoczonych.
Autor opiera się na swoim osobistym doświadczeniu na nowojorskich arenach walki i zawiera wywiady z ponad trzydziestoma byłymi bokserami, trenerami, menedżerami, promotorami i sędziami bokserskimi, aby zrelacjonować ten pomijany aspekt historii sportu. Bodner bada historie żydowskich bokserów zarówno na ringu, jak i poza nim, a także analizuje ich życie, gdy opuścili ring, aby kontynuować karierę, od komendantów straży pożarnej po sędziów bokserskich i prezesów szpitali.
Boks był sposobem wielu miejskich imigrantów drugiego pokolenia - w tym Żydów - na awans na początku XX wieku. Żydowscy bokserzy, z którymi przeprowadzono wywiady, twierdzili, że podjęli walkę, aby zarabiać pieniądze, a nie bronić swojej rasy lub zaprzeczać stereotypom, że Żydzi są słabi. Bokserzy ci byli dumni ze swojego dziedzictwa i pokazywali Gwiazdy Dawida na swoich szatach i kufrach, dopóki symbole religijne nie zostały zakazane w latach czterdziestych XX wieku.
W latach dwudziestych XX wieku prawie jedna trzecia wszystkich zawodowych bokserów była Żydami, a do 1928 roku byli oni dominującą grupą etniczną w tym sporcie, zdobywając 30 tytułów mistrza świata w latach 1910-1940. Zainteresowanie Bodnera tym tematem zostało rozpalone przez jego ojca, który był bokserem amatorskim i profesjonalnym menedżerem w tym okresie.