Kiedy bogowie umierają: wprowadzenie do Jana od Krzyża

Opinie czytelników

Książka „Kiedy bogowie umierają” bada koncepcje Jana od Krzyża dotyczące ciemnej nocy duszy i ducha, integrując je z psychologicznymi spostrzeżeniami takich postaci jak Carl Jung, aby pomóc w duchowym dojrzewaniu. Jest chwalony za swoją przystępność i głębię, dzięki czemu jest odpowiedni zarówno dla nowicjuszy, jak i osób zaznajomionych z chrześcijańskim mistycyzmem. Czytelnicy uważają ją za pomocną w radzeniu sobie z poczuciem bezsensu i zrozumieniu Boga.

⬤ Przystępna dla szerokiego grona czytelników, zarówno nowych, jak i doświadczonych z Janem od Krzyża.
⬤ Doskonała integracja psychologicznych spostrzeżeń z duchowymi koncepcjami.
⬤ Zapewnia cenną pomoc dla osób zmagających się z utratą sensu życia.
⬤ Przejrzyste wyjaśnienia złożonych idei.

Niektóre koncepcje mogą być początkowo trudne do zrozumienia, biorąc pod uwagę złożoność idei Jana od Krzyża.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

When Gods Die: An Introduction to John of the Cross

Zawartość książki:

Kiedy bogowie umierają to studium, które oferuje wyjątkowy wgląd dla dorosłych chrześcijan poszukujących większej treści w swojej duchowości. Stanowi ono doskonałe podsumowanie najważniejszych pism św. Jana od Krzyża: Wejście na Górę Karmel, Noc ciemna, Kantyk duchowy i Żywy płomień miłości. Autor John Welch oferuje stymulującą refleksję, odnosząc się do Carla Junga, Bernarda Lonergana i Jamesa Fowlera w celu uzyskania dalszego wglądu w nauki Jana od Krzyża.

W poezji i prozie Jan od Krzyża, XVI-wieczny hiszpański mistyk karmelitański, "wyraża smutek" w swoich wypowiedziach o samotności, zranieniu i niepewności życia. Pisze o bólu i zagubieniu. Opowiada o czasach, w których myślał, że nawet Bóg się odwrócił. Jednak w jego doświadczeniu znajdujemy zachętę i uznanie - możemy nauczyć się, jak żyć bardziej pozytywnym życiem z Bogiem w naszym centrum. Ale prawdziwe "życie" zaczyna się dopiero wtedy, gdy umierają nasi idole.

John przemawia do dorosłych, którzy tak bardzo uwikłali się w codzienne życie, że stali się niewolnikami nieistotnych rzeczy. John nie przedstawia programów, metod czy doktryn rozwoju. Mówi po prostu o uzdrawiającej obecności Boga pośród naszych smutków. Jan zachęca nas, byśmy skoncentrowali nasze życie, porzucili światowe bożki i uwolnili się od pustej niewoli. W śmierci bałwochwalstwa nasze serca będą naprawdę "żyły". Powoli zaczniemy dojrzewać, w miarę jak rozwijać się będzie nasza ufność i cierpliwość. W tym procesie jesteśmy przekształcani i możemy zacząć patrzeć na życie z "wrażliwością", która pochodzi tylko z życia skoncentrowanego na Bogu.