Kerouac: The Definitive Biography

Opinie czytelników

Biografia Jacka Kerouaca autorstwa Paula Mahera zebrała różnorodne opinie, podkreślające zarówno szczegółowy opis życia Kerouaca, jak i jego emocjonalną głębię. Wiele recenzji chwali Mahera za jego obszerne badania, wykorzystanie podstawowych źródeł i wciągający styl pisania, co skutkuje kompleksowym przedstawieniem Kerouaca zarówno jako sławnego pisarza, jak i niespokojnej jednostki. Niektórzy krytycy zwracają jednak uwagę na długość książki, jej edycję i potencjalne nadmierne poleganie na dziennikach Kerouaca, co może prowadzić do odkażonego spojrzenia na jego życie. Ogólnie rzecz biorąc, biografia jest postrzegana jako znaczący wkład w zrozumienie Kerouaca, pomimo jej wad.

Obszerne badania, wciągający styl pisania, oferuje nowy wgląd w życie Kerouaca dzięki osobistym dziennikom, zapewnia zrównoważony obraz jego charakteru i oddaje jego emocjonalne zmagania. Na szczególną uwagę zasługuje szczegółowy opis późniejszych lat życia Kerouaca i jego procesu twórczego.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za zbyt długą i szczegółową, szczególnie jeśli chodzi o życie osobiste Kerouaca w porównaniu z jego twórczością literacką. Krytyka obejmowała niespójności redakcyjne, twierdzenia o niepotrzebnej obszerności i portret Kerouaca potencjalnie oczyszczający niektóre z jego bardziej problematycznych aspektów. Kilka recenzji sugerowało, że może to nie być ostateczna biografia, jak twierdzą niektórzy.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Jest to autorska biografia legendarnego pisarza, poety i ikony Beat Generation Jacka Kerouaca (1922-1969), którego powieść W drodze wyniosła go na czoło świata literackiego i wywarła wpływ na początkujących pisarzy przez kolejne pokolenia.

Paul Maher nie oferuje linearnego studium życia Kerouaca, ale zintegrowany pastisz jego życia i twórczości. Bada kluczowe relacje, które wpłynęły na jego rozwój jako artysty, w tym jego trzy żony, liczne dziewczyny i ukochaną matkę.

Zapewnił również wgląd w spontaniczną prozę Kerouaca, z echami jazzu, w The Subterraneans, The Dharma Bums, Big Sur, Desolation Angels, a także w niektóre z jego mniej znanych dzieł.