Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Kenekuk the Kickapoo Prophet
Większość Indian, których imiona pamiętamy, to wojownicy - Tecumseh, Czarny Jastrząb, Siedzący Byk, Szalony Koń, Geronimo - mężczyźni, którzy poprowadzili swój lud w desperackiej obronie swoich ziem i sposobu życia. Ale jak napisał Alvin Josephy: "Niektórzy z największych patriotów Indian zginęli nieopisani przez białych ludzi, a ponieważ ich ludy również zostały wymazane lub prawie tak, ich imiona zostały zapomniane".
Kenekuk był jednym z tych niedocenionych patriotów. Przywódca Vermillion Band Kickapoos i Potawatomis od 1820 do 1852 roku, Kenekuk jest dziś mało znany, nawet na Środkowym Zachodzie, gdzie osiedlili się jego ludzie. Jego osiągnięcia jako politycznego i religijnego przywódcy małej grupy pokojowo nastawionych Indian zostały w dużej mierze pominięte. Jednak jego przywództwo, które przekroczyło jeden z najtrudniejszych okresów w historii rdzennych Amerykanów - okres przesiedleń - było nie mniej bystre i odważne niż przywództwo najbardziej wojowniczego wodza, a jego nauki nadal prowadziły jego lud długo po jego śmierci. Zarówno w swojej polityce, jak i wpływach był wyjątkowy wśród amerykańskich Indian.
W tej wrażliwej i odkrywczej biografii Joseph Herring bada dojście Kenekuka do władzy i jego przebiegłe przywództwo, a także śledzi ewolucję jego polityki akulturacji. Strategia ta okazała się bardzo skuteczna w ochronie ludu Kenekuka przed coraz bardziej złożonym, inwazyjnym i wrogim białym światem.
Pomagając swojemu ludowi dostosować się do białego społeczeństwa i zachować swoje ziemie bez uciekania się do działań wojennych lub utraty tożsamości Indian, prorok Kickapoo wykazał się wyjątkowym przywództwem, zarówno świeckim, jak i religijnym. W przeciwieństwie do proroka Shawnee i jego brata Tecumseha, których wojownicze działania okazały się katastrofalne dla ich ludu, Kenekuk zawsze podkreślał pokój i zewnętrzną współpracę z białymi. W ten sposób, do czasu swojej śmierci w 1852 roku, Kenekuk przygotował swój lud na wyzwanie utrzymania odrębnego i unikalnego indiańskiego stylu życia w dominującej kulturze białych. Podczas gdy inne grupy rozpadły się, ponieważ albo opierały się innowacjom kulturowym, albo asymilowały się pod wpływem stresu, Vermillion Kickapoos i Potawatomis prosperowały.