Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
„To poezja na skraju ziemi, ale także na skraju naszego horyzontu. Kelptown to Kemptown, więc jesteśmy na południowym wybrzeżu Anglii.
Ale nie jest to poezja, w której granice są stałe. Zamiast tego otrzymujemy język ciągłości, linii kontaktu i połączeń, które konwencjonalne tworzenie miejsc ukrywa. Stoimy na brzegu, wiedząc, że wody się podnoszą, ale wiemy też, że naszą jedyną nadzieją jest umiejscowienie się w radykalnie inny sposób.
Carol Watts daje nam poezję, która żyje i pokazuje nam, jak możemy nauczyć się żyć obok innych gatunków, co pozwala nam ponownie zarejestrować to, wśród czego chodzimy. Jest to poezja straty i intensywnej polityki straty: otrzymujemy „DeExtinction Poems” i „Notes on a Burning World”. Ale jest to również poezja, która wie, że musi „stworzyć dom / na kruchych brzegach, zbudowanych z zalanych prawd”.
Te piękne wersy pochodzą z tytułowej sekwencji książki, w której Watts stawia pytanie w stylu Thoreau: „Jak mam żyć, dzierżawco wśród twoich długich liści”. Bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy naszych poetów, którzy pomogą nam kształtować nasze odpowiedzi na takie pytania. A imaginarium Carol Watts jest kluczową odpowiedzią.
Napisane w ciągu ostatniej dekady, w czasach, które mogą wydawać się ostateczne, są to wiersze, które otwierają nas na nowe relacje ze światem”. -David Herd.
