Kei

Zawartość książki:

Młoda muzułmanka i protestant odnajdują miłość podczas konfliktu religijnego, który grozi pochłonięciem wysp Kei na Pacyfiku. Pod koniec Nowego Porządku Suharto mieszkańcy Kei trzymają się swoich tradycji, uciekając przed przemocą, która dzieli muzułmanów od chrześcijan i niszczy wioski.

Namira, muzułmanka, pracuje jako wolontariuszka w obozie dla uchodźców, gdzie poznaje Sala, młodego protestanta. Ugruntowani w wierze wyspiarzy "Pijemy z tego samego źródła i jemy z tej samej ziemi, ziemi Kei", zakochują się w sobie pośród chaosu, który wkrótce ich rozdzieli. Erni Aladjai uzyskała dyplom z literatury francuskiej na Uniwersytecie Hasannudin w Sulawesi.

Pracowała jako dziennikarka i redaktorka wiadomości, a także zarządzała instytucją edukacyjną.

Jej powieść Kei zajęła pierwsze miejsce w konkursie na powieść Jakarta Arts Council w 2011 roku. Erni jest również autorką Pesan Cinta dari Hujan (Messages of Love from the Rain, Insist Press, 2010) i Ning di Bawah Gerhana (Ning Under Eclipse, Bumen Pustaka Emas, 2013).

Kei to odważna debiutancka powieść badająca niepokojące uwikłanie dwojga młodych kochanków, którzy znaleźli się po przeciwnych stronach w sekciarskiej przemocy, która naznaczyła świt XXI wieku na Molukach. Wyspy Kei tworzą południową flankę Wysp Korzennych, rozproszenia małych wysp, których goździki i gałka muszkatołowa uruchomiły statki Krzysztofa Kolumba, sprowadziły świat zachodni do swoich brzegów i pomogły zmienić kształt historii. Erni Aladjai zaprasza czytelnika do świata naznaczonego konfliktem i stratą - dziedzictwem długiej ery dominacji kolonialnej - ale także, co ważne, pisze o miłości, uzdrowieniu i nadziei, zakorzenionych w sile odwiecznych lokalnych zwyczajów, które umożliwiają pokój".

-Sylvia Tiwon, profesor nadzwyczajny, Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley Silny w lokalnym kolorze i przedstawiający bogatą kulturę społeczności wyspiarskich, Kei opowiada o wydarzeniach, które są niewypowiedzianą częścią indonezyjskiej historii. Erni Aladjai pokazuje czytelnikowi, że należy pamiętać o okropnościach przeszłości, aby nie powtórzyły się one w przyszłości. -Melani Budianta, profesor literaturoznawstwa i kulturoznawstwa, Uniwersytet Indonezyjski Kei opowiada historię dwojga młodych wyspiarzy, Namira i Sala, którzy odkrywają miłość pośród przemocy.

Choć są różnych wyznań, łączy ich silne przekonanie, że najlepszym sposobem na wyrażenie miłości jest bycie bezinteresownym i dbanie o potrzeby innych. Szczere serce jest jedynym lekarstwem na niebezpieczne czasy.

-Josephina Maria Mantik, Wydział Nauk Humanistycznych, Uniwersytet Indonezyjski.